Verbum

анлайнавы слоўнік

бешанко́віцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бешанко́віцкі	бешанко́віцкая	бешанко́віцкае	бешанко́віцкія
Р.	бешанко́віцкага	бешанко́віцкай бешанко́віцкае	бешанко́віцкага	бешанко́віцкіх
Д.	бешанко́віцкаму	бешанко́віцкай	бешанко́віцкаму	бешанко́віцкім
В.	бешанко́віцкі (неадуш.) бешанко́віцкага (адуш.)	бешанко́віцкую	бешанко́віцкае	бешанко́віцкія (неадуш.) бешанко́віцкіх (адуш.)
Т.	бешанко́віцкім	бешанко́віцкай бешанко́віцкаю	бешанко́віцкім	бешанко́віцкімі
М.	бешанко́віцкім	бешанко́віцкай	бешанко́віцкім	бешанко́віцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Бешанко́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

бешбарма́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бешме́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Іншыя варыянты: бе́шмет.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

бе́шмет

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Іншыя варыянты: бешме́т.

Крыніцы: tsbm1984.

бештаўні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.