бе́шмет
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бе́шмет | бе́шметы | |
| бе́шмета | бе́шметаў | |
| бе́шмету | бе́шметам | |
| бе́шмет | бе́шметы | |
| бе́шметам | бе́шметамі | |
| бе́шмеце | бе́шметах |
Іншыя варыянты: бешме́т.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)