бешме́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бешме́т бешме́ты
Р. бешме́та бешме́таў
Д. бешме́ту бешме́там
В. бешме́т бешме́ты
Т. бешме́там бешме́тамі
М. бешме́це бешме́тах

Іншыя варыянты: бе́шмет.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)