гарадні́чыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | гарадні́чыха | гарадні́чыхі | 
		
			| Р. | гарадні́чыхі | гарадні́чых | 
		
			| Д. | гарадні́чысе | гарадні́чыхам | 
		
			| В. | гарадні́чыху | гарадні́чых | 
		
			| Т. | гарадні́чыхай гарадні́чыхаю
 | гарадні́чыхамі | 
		
			| М. | гарадні́чысе | гарадні́чыхах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012.
Гарадня́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
		
	
		
			|  | мн. | 
	
	
		
			| Н. | Гарадня́ны | 
		
			| Р. | Гарадня́н Гарадня́наў
 | 
		
			| Д. | Гарадня́нам | 
		
			| В. | Гарадня́ны | 
		
			| Т. | Гарадня́намі | 
		
			| М. | Гарадня́нах | 
		
гарадо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | гарадо́к | гарадкі́ | 
		
			| Р. | гарадка́ | гарадко́ў | 
		
			| Д. | гарадку́ | гарадка́м | 
		
			| В. | гарадо́к | гарадкі́ | 
		
			| Т. | гарадко́м | гарадка́мі | 
		
			| М. | гарадку́ | гарадка́х | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
Гарадо́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | Гарадо́к | 
		
			| Р. | Гарадка́ | 
		
			| Д. | Гарадку́ | 
		
			| В. | Гарадо́к | 
		
			| Т. | Гарадко́м | 
		
			| М. | Гарадку́ | 
		
Гарадо́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | Гарадо́ўка | 
		
			| Р. | Гарадо́ўкі | 
		
			| Д. | Гарадо́ўцы | 
		
			| В. | Гарадо́ўку | 
		
			| Т. | Гарадо́ўкай Гарадо́ўкаю
 | 
		
			| М. | Гарадо́ўцы | 
		
гарадо́цкі
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | гарадо́цкі | гарадо́цкая | гарадо́цкае | гарадо́цкія | 
		
			| Р. | гарадо́цкага | гарадо́цкай гарадо́цкае
 | гарадо́цкага | гарадо́цкіх | 
		
			| Д. | гарадо́цкаму | гарадо́цкай | гарадо́цкаму | гарадо́цкім | 
		
			| В. | гарадо́цкі (неадуш.) гарадо́цкага (адуш.)
 | гарадо́цкую | гарадо́цкае | гарадо́цкія (неадуш.) гарадо́цкіх (адуш.)
 | 
		
			| Т. | гарадо́цкім | гарадо́цкай гарадо́цкаю
 | гарадо́цкім | гарадо́цкімі | 
		
			| М. | гарадо́цкім | гарадо́цкай | гарадо́цкім | гарадо́цкіх | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012.
гарадо́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | гарадо́шнік | гарадо́шнікі | 
		
			| Р. | гарадо́шніка | гарадо́шнікаў | 
		
			| Д. | гарадо́шніку | гарадо́шнікам | 
		
			| В. | гарадо́шніка | гарадо́шнікаў | 
		
			| Т. | гарадо́шнікам | гарадо́шнікамі | 
		
			| М. | гарадо́шніку | гарадо́шніках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
гарадо́шніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | гарадо́шніца | гарадо́шніцы | 
		
			| Р. | гарадо́шніцы | гарадо́шніц | 
		
			| Д. | гарадо́шніцы | гарадо́шніцам | 
		
			| В. | гарадо́шніцу | гарадо́шніц | 
		
			| Т. | гарадо́шніцай гарадо́шніцаю
 | гарадо́шніцамі | 
		
			| М. | гарадо́шніцы | гарадо́шніцах | 
		
Крыніцы:
	
		tsblm1996.