Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

няўто́лены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўто́лены	няўто́леная	няўто́ленае	няўто́леныя
Р.	няўто́ленага	няўто́ленай няўто́ленае	няўто́ленага	няўто́леных
Д.	няўто́ленаму	няўто́ленай	няўто́ленаму	няўто́леным
В.	няўто́лены (неадуш.) няўто́ленага (адуш.)	няўто́леную	няўто́ленае	няўто́леныя (неадуш.) няўто́леных (адуш.)
Т.	няўто́леным	няўто́ленай няўто́ленаю	няўто́леным	няўто́ленымі
М.	няўто́леным	няўто́ленай	няўто́леным	няўто́леных

Крыніцы: piskunou2012.

няўто́льна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўто́льна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўто́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўто́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўто́льны	няўто́льная	няўто́льнае	няўто́льныя
Р.	няўто́льнага	няўто́льнай няўто́льнае	няўто́льнага	няўто́льных
Д.	няўто́льнаму	няўто́льнай	няўто́льнаму	няўто́льным
В.	няўто́льны (неадуш.) няўто́льнага (адуш.)	няўто́льную	няўто́льнае	няўто́льныя (неадуш.) няўто́льных (адуш.)
Т.	няўто́льным	няўто́льнай няўто́льнаю	няўто́льным	няўто́льнымі
М.	няўто́льным	няўто́льнай	няўто́льным	няўто́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўто́мна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўто́мна	-	-

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўто́мнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

няўто́мны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўто́мны	няўто́мная	няўто́мнае	няўто́мныя
Р.	няўто́мнага	няўто́мнай няўто́мнае	няўто́мнага	няўто́мных
Д.	няўто́мнаму	няўто́мнай	няўто́мнаму	няўто́мным
В.	няўто́мны (неадуш.) няўто́мнага (адуш.)	няўто́мную	няўто́мнае	няўто́мныя (неадуш.) няўто́мных (адуш.)
Т.	няўто́мным	няўто́мнай няўто́мнаю	няўто́мным	няўто́мнымі
М.	няўто́мным	няўто́мнай	няўто́мным	няўто́мных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

няўтра́тна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўтра́тна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўтра́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

няўтра́тны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўтра́тны	няўтра́тная	няўтра́тнае	няўтра́тныя
Р.	няўтра́тнага	няўтра́тнай няўтра́тнае	няўтра́тнага	няўтра́тных
Д.	няўтра́тнаму	няўтра́тнай	няўтра́тнаму	няўтра́тным
В.	няўтра́тны (неадуш.) няўтра́тнага (адуш.)	няўтра́тную	няўтра́тнае	няўтра́тныя (неадуш.) няўтра́тных (адуш.)
Т.	няўтра́тным	няўтра́тнай няўтра́тнаю	няўтра́тным	няўтра́тнымі
М.	няўтра́тным	няўтра́тнай	няўтра́тным	няўтра́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Verbum