Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гараджа́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарадзе́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гарадзе́йскі	гарадзе́йская	гарадзе́йскае	гарадзе́йскія
Р.	гарадзе́йскага	гарадзе́йскай гарадзе́йскае	гарадзе́йскага	гарадзе́йскіх
Д.	гарадзе́йскаму	гарадзе́йскай	гарадзе́йскаму	гарадзе́йскім
В.	гарадзе́йскі (неадуш.) гарадзе́йскага (адуш.)	гарадзе́йскую	гарадзе́йскае	гарадзе́йскія (неадуш.) гарадзе́йскіх (адуш.)
Т.	гарадзе́йскім	гарадзе́йскай гарадзе́йскаю	гарадзе́йскім	гарадзе́йскімі
М.	гарадзе́йскім	гарадзе́йскай	гарадзе́йскім	гарадзе́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

гарадзельскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гарадзельскі	гарадзельская	гарадзельскае	гарадзельскія
Р.	гарадзельскага	гарадзельскай гарадзельскае	гарадзельскага	гарадзельскіх
Д.	гарадзельскаму	гарадзельскай	гарадзельскаму	гарадзельскім
В.	гарадзельскі гарадзельскага	гарадзельскую	гарадзельскае	гарадзельскія
Т.	гарадзельскім	гарадзельскай гарадзельскаю	гарадзельскім	гарадзельскімі
М.	гарадзельскім	гарадзельскай	гарадзельскім	гарадзельскіх

гарадзе́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гарадзе́нскі	гарадзе́нская	гарадзе́нскае	гарадзе́нскія
Р.	гарадзе́нскага	гарадзе́нскай гарадзе́нскае	гарадзе́нскага	гарадзе́нскіх
Д.	гарадзе́нскаму	гарадзе́нскай	гарадзе́нскаму	гарадзе́нскім
В.	гарадзе́нскі (неадуш.) гарадзе́нскага (адуш.)	гарадзе́нскую	гарадзе́нскае	гарадзе́нскія (неадуш.) гарадзе́нскіх (адуш.)
Т.	гарадзе́нскім	гарадзе́нскай гарадзе́нскаю	гарадзе́нскім	гарадзе́нскімі
М.	гарадзе́нскім	гарадзе́нскай	гарадзе́нскім	гарадзе́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Гарадзе́ншчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Гарадзе́ншчына
Р.	Гарадзе́ншчыны
Д.	Гарадзе́ншчыне
В.	Гарадзе́ншчыну
Т.	Гарадзе́ншчынай Гарадзе́ншчынаю
М.	Гарадзе́ншчыне

Крыніцы: piskunou2012.

Гарадзе́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Гарадзе́цк

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Гарадзе́цкая

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

гарадзе́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гарадзе́цкі	гарадзе́цкая	гарадзе́цкае	гарадзе́цкія
Р.	гарадзе́цкага	гарадзе́цкай гарадзе́цкае	гарадзе́цкага	гарадзе́цкіх
Д.	гарадзе́цкаму	гарадзе́цкай	гарадзе́цкаму	гарадзе́цкім
В.	гарадзе́цкі (неадуш.) гарадзе́цкага (адуш.)	гарадзе́цкую	гарадзе́цкае	гарадзе́цкія (неадуш.) гарадзе́цкіх (адуш.)
Т.	гарадзе́цкім	гарадзе́цкай гарадзе́цкаю	гарадзе́цкім	гарадзе́цкімі
М.	гарадзе́цкім	гарадзе́цкай	гарадзе́цкім	гарадзе́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Гарадзе́чна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum