Сама́ра
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Сама́ра | |
| Сама́ры | |
| Сама́ры | |
| Сама́ру | |
| Сама́рай Сама́раю |
|
| Сама́ры |
Сама́ра
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Сама́ра | |
| Сама́ры | |
| Сама́ры | |
| Сама́ру | |
| Сама́рай Сама́раю |
|
| Сама́ры |
Сама́равічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Сама́равічы | |
| Сама́равіч Сама́равічаў |
|
| Сама́равічам | |
| Сама́равічы | |
| Сама́равічамі | |
| Сама́равічах |
Самара́ж
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Самара́ж | |
| Самара́жа | |
| Самара́жу | |
| Самара́ж | |
| Самара́жам | |
| Самара́жы |
самаразбура́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| самаразбура́льна | самаразбура́льней | - |
самаразбура́льны
прыметнік, якасны
| самаразбура́льны | самаразбура́льная | самаразбура́льнае | самаразбура́льныя | |
| самаразбура́льнага | самаразбура́льнай самаразбура́льнае |
самаразбура́льнага | самаразбура́льных | |
| самаразбура́льнаму | самаразбура́льнай | самаразбура́льнаму | самаразбура́льным | |
| самаразбура́льны ( самаразбура́льнага ( |
самаразбура́льную | самаразбура́льнае | самаразбура́льныя ( самаразбура́льных ( |
|
| самаразбура́льным | самаразбура́льнай самаразбура́льнаю |
самаразбура́льным | самаразбура́льнымі | |
| самаразбура́льным | самаразбура́льнай | самаразбура́льным | самаразбура́льных | |
Крыніцы:
самаразбура́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| самаразбура́юся | самаразбура́емся | |
| самаразбура́ешся | самаразбура́ецеся | |
| самаразбура́ецца | самаразбура́юцца | |
| Прошлы час | ||
| самаразбура́ўся | самаразбура́ліся | |
| самаразбура́лася | ||
| самаразбура́лася | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| самаразбура́ючыся | ||
Крыніцы:
самаразбурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаразбурэ́нне | |
| самаразбурэ́ння | |
| самаразбурэ́нню | |
| самаразбурэ́нне | |
| самаразбурэ́ннем | |
| самаразбурэ́нні |
Крыніцы:
самаразвіццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| самаразвіццё́ | |
| самаразвіцця́ | |
| самаразвіццю́ | |
| самаразвіццё́ | |
| самаразвіццём | |
| самаразвіцці́ |
Крыніцы:
самаразвіццё́вы
прыметнік, якасны
| самаразвіццё́вы | самаразвіццё́вая | самаразвіццё́вае | самаразвіццё́выя | |
| самаразвіццё́вага | самаразвіццё́вай самаразвіццё́вае |
самаразвіццё́вага | самаразвіццё́вых | |
| самаразвіццё́ваму | самаразвіццё́вай | самаразвіццё́ваму | самаразвіццё́вым | |
| самаразвіццё́вы ( самаразвіццё́вага ( |
самаразвіццё́вую | самаразвіццё́вае | самаразвіццё́выя ( самаразвіццё́вых ( |
|
| самаразвіццё́вым | самаразвіццё́вай самаразвіццё́ваю |
самаразвіццё́вым | самаразвіццё́вымі | |
| самаразвіццё́вым | самаразвіццё́вай | самаразвіццё́вым | самаразвіццё́вых | |
Крыніцы:
самаразвіццё́вы
прыметнік, адносны
| самаразвіццё́вы | самаразвіццё́вая | самаразвіццё́вае | самаразвіццё́выя | |
| самаразвіццё́вага | самаразвіццё́вай самаразвіццё́вае |
самаразвіццё́вага | самаразвіццё́вых | |
| самаразвіццё́ваму | самаразвіццё́вай | самаразвіццё́ваму | самаразвіццё́вым | |
| самаразвіццё́вы ( самаразвіццё́вага ( |
самаразвіццё́вую | самаразвіццё́вае | самаразвіццё́выя ( самаразвіццё́вых ( |
|
| самаразвіццё́вым | самаразвіццё́вай самаразвіццё́ваю |
самаразвіццё́вым | самаразвіццё́вымі | |
| самаразвіццё́вым | самаразвіццё́вай | самаразвіццё́вым | самаразвіццё́вых | |
Крыніцы: