Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

няўслу́жлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўслу́жлівы няўслу́жлівая няўслу́жлівае няўслу́жлівыя
Р. няўслу́жлівага няўслу́жлівай
няўслу́жлівае
няўслу́жлівага няўслу́жлівых
Д. няўслу́жліваму няўслу́жлівай няўслу́жліваму няўслу́жлівым
В. няўслу́жлівы (неадуш.)
няўслу́жлівага (адуш.)
няўслу́жлівую няўслу́жлівае няўслу́жлівыя (неадуш.)
няўслу́жлівых (адуш.)
Т. няўслу́жлівым няўслу́жлівай
няўслу́жліваю
няўслу́жлівым няўслу́жлівымі
М. няўслу́жлівым няўслу́жлівай няўслу́жлівым няўслу́жлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўслу́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. няўслу́шнік няўслу́шнікі
Р. няўслу́шніка няўслу́шнікаў
Д. няўслу́шніку няўслу́шнікам
В. няўслу́шніка няўслу́шнікаў
Т. няўслу́шнікам няўслу́шнікамі
М. няўслу́шніку няўслу́шніках

Крыніцы: piskunou2012.

няўсме́шлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўсме́шлівы няўсме́шлівая няўсме́шлівае няўсме́шлівыя
Р. няўсме́шлівага няўсме́шлівай
няўсме́шлівае
няўсме́шлівага няўсме́шлівых
Д. няўсме́шліваму няўсме́шлівай няўсме́шліваму няўсме́шлівым
В. няўсме́шлівы (неадуш.)
няўсме́шлівага (адуш.)
няўсме́шлівую няўсме́шлівае няўсме́шлівыя (неадуш.)
няўсме́шлівых (адуш.)
Т. няўсме́шлівым няўсме́шлівай
няўсме́шліваю
няўсме́шлівым няўсме́шлівымі
М. няўсме́шлівым няўсме́шлівай няўсме́шлівым няўсме́шлівых

Крыніцы: piskunou2012.

няўсто́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. няўсто́йка
Р. няўсто́йкі
Д. няўсто́йцы
В. няўсто́йку
Т. няўсто́йкай
няўсто́йкаю
М. няўсто́йцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўсто́йліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўсто́йліва няўсто́йлівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўсто́йлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўсто́йлівасць
Р. няўсто́йлівасці
Д. няўсто́йлівасці
В. няўсто́йлівасць
Т. няўсто́йлівасцю
М. няўсто́йлівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўсто́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўсто́йлівы няўсто́йлівая няўсто́йлівае няўсто́йлівыя
Р. няўсто́йлівага няўсто́йлівай
няўсто́йлівае
няўсто́йлівага няўсто́йлівых
Д. няўсто́йліваму няўсто́йлівай няўсто́йліваму няўсто́йлівым
В. няўсто́йлівы (неадуш.)
няўсто́йлівага (адуш.)
няўсто́йлівую няўсто́йлівае няўсто́йлівыя (неадуш.)
няўсто́йлівых (адуш.)
Т. няўсто́йлівым няўсто́йлівай
няўсто́йліваю
няўсто́йлівым няўсто́йлівымі
М. няўсто́йлівым няўсто́йлівай няўсто́йлівым няўсто́йлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўстры́мана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўстры́мана няўстры́маней -

няўстры́манасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўстры́манасць
Р. няўстры́манасці
Д. няўстры́манасці
В. няўстры́манасць
Т. няўстры́манасцю
М. няўстры́манасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

няўстры́маны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўстры́маны няўстры́маная няўстры́манае няўстры́маныя
Р. няўстры́манага няўстры́манай
няўстры́манае
няўстры́манага няўстры́маных
Д. няўстры́манаму няўстры́манай няўстры́манаму няўстры́маным
В. няўстры́маны (неадуш.)
няўстры́манага (адуш.)
няўстры́маную няўстры́манае няўстры́маныя (неадуш.)
няўстры́маных (адуш.)
Т. няўстры́маным няўстры́манай
няўстры́манаю
няўстры́маным няўстры́манымі
М. няўстры́маным няўстры́манай няўстры́маным няўстры́маных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.