тры́плекс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тры́плекс |
тры́плексы |
| Р. |
тры́плексу |
тры́плексаў |
| Д. |
тры́плексу |
тры́плексам |
| В. |
тры́плекс |
тры́плексы |
| Т. |
тры́плексам |
тры́плексамі |
| М. |
тры́плексе |
тры́плексах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
трыпле́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трыпле́т |
трыпле́ты |
| Р. |
трыпле́та |
трыпле́таў |
| Д. |
трыпле́ту |
трыпле́там |
| В. |
трыпле́т |
трыпле́ты |
| Т. |
трыпле́там |
трыпле́тамі |
| М. |
трыпле́це |
трыпле́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
трыпле́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
трыпле́тнасць |
| Р. |
трыпле́тнасці |
| Д. |
трыпле́тнасці |
| В. |
трыпле́тнасць |
| Т. |
трыпле́тнасцю |
| М. |
трыпле́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
трыпло́ід
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трыпло́ід |
трыпло́іды |
| Р. |
трыпло́іда |
трыпло́ідаў |
| Д. |
трыпло́іду |
трыпло́ідам |
| В. |
трыпло́ід |
трыпло́іды |
| Т. |
трыпло́ідам |
трыпло́ідамі |
| М. |
трыпло́ідзе |
трыпло́ідах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Трыпо́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Трыпо́лле |
| Р. |
Трыпо́лля |
| Д. |
Трыпо́ллю |
| В. |
Трыпо́лле |
| Т. |
Трыпо́ллем |
| М. |
Трыпо́ллі |
трыпо́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трыпо́льскі |
трыпо́льская |
трыпо́льскае |
трыпо́льскія |
| Р. |
трыпо́льскага |
трыпо́льскай трыпо́льскае |
трыпо́льскага |
трыпо́льскіх |
| Д. |
трыпо́льскаму |
трыпо́льскай |
трыпо́льскаму |
трыпо́льскім |
| В. |
трыпо́льскі (неадуш.) трыпо́льскага (адуш.) |
трыпо́льскую |
трыпо́льскае |
трыпо́льскія (неадуш.) трыпо́льскіх (адуш.) |
| Т. |
трыпо́льскім |
трыпо́льскай трыпо́льскаю |
трыпо́льскім |
трыпо́льскімі |
| М. |
трыпо́льскім |
трыпо́льскай |
трыпо́льскім |
трыпо́льскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
тры́пс
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тры́пс |
тры́псы |
| Р. |
тры́пса |
тры́псаў |
| Д. |
тры́псу |
тры́псам |
| В. |
тры́пса |
тры́псаў |
| Т. |
тры́псам |
тры́псамі |
| М. |
тры́псе |
тры́псах |
Крыніцы:
piskunou2012.