зярні́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зярні́сты |
зярні́стая |
зярні́стае |
зярні́стыя |
Р. |
зярні́стага |
зярні́стай зярні́стае |
зярні́стага |
зярні́стых |
Д. |
зярні́стаму |
зярні́стай |
зярні́стаму |
зярні́стым |
В. |
зярні́сты (неадуш.) зярні́стага (адуш.) |
зярні́стую |
зярні́стае |
зярні́стыя (неадуш.) зярні́стых (адуш.) |
Т. |
зярні́стым |
зярні́стай зярні́стаю |
зярні́стым |
зярні́стымі |
М. |
зярні́стым |
зярні́стай |
зярні́стым |
зярні́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зярні́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зярні́цца |
зярня́цца |
Прошлы час |
м. |
зярні́ўся |
зярні́ліся |
ж. |
зярні́лася |
н. |
зярні́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зярні́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зярню́ |
зярні́м |
2-я ас. |
зярні́ш |
зерніце́ |
3-я ас. |
зярні́ць |
зярня́ць |
Прошлы час |
м. |
зярні́ў |
зярні́лі |
ж. |
зярні́ла |
н. |
зярні́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зярні́ |
зярні́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зе́рнячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зярня́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зярня́тка |
зярня́ткі |
Р. |
зярня́тка |
зярня́ткаў зярня́так |
Д. |
зярня́тку |
зярня́ткам |
В. |
зярня́тка |
зярня́ткі |
Т. |
зярня́ткам |
зярня́ткамі |
М. |
зярня́тку |
зярня́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зярня́ткавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зярня́ткавы |
зярня́ткавая |
зярня́ткавае |
зярня́ткавыя |
Р. |
зярня́ткавага |
зярня́ткавай зярня́ткавае |
зярня́ткавага |
зярня́ткавых |
Д. |
зярня́ткаваму |
зярня́ткавай |
зярня́ткаваму |
зярня́ткавым |
В. |
зярня́ткавы (неадуш.) зярня́ткавага (адуш.) |
зярня́ткавую |
зярня́ткавае |
зярня́ткавыя (неадуш.) зярня́ткавых (адуш.) |
Т. |
зярня́ткавым |
зярня́ткавай зярня́ткаваю |
зярня́ткавым |
зярня́ткавымі |
М. |
зярня́ткавым |
зярня́ткавай |
зярня́ткавым |
зярня́ткавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
зярня́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зярня́ўка |
зярня́ўкі |
Р. |
зярня́ўкі |
зярня́вак |
Д. |
зярня́ўцы |
зярня́ўкам |
В. |
зярня́ўку |
зярня́ўкі |
Т. |
зярня́ўкай зярня́ўкаю |
зярня́ўкамі |
М. |
зярня́ўцы |
зярня́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зярца́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зярца́ла |
зярца́лы |
Р. |
зярца́ла |
зярца́л |
Д. |
зярца́лу |
зярца́лам |
В. |
зярца́ла |
зярца́лы |
Т. |
зярца́лам |
зярца́ламі |
М. |
зярца́ле |
зярца́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
з’ярэ́ць
‘раз'ярэць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
з’ярэ́ю |
з’ярэ́ем |
2-я ас. |
з’ярэ́еш |
з’ярэ́еце |
3-я ас. |
з’ярэ́е |
з’ярэ́юць |
Прошлы час |
м. |
з’ярэ́ў |
з’ярэ́лі |
ж. |
з’ярэ́ла |
н. |
з’ярэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
з’ярэ́й |
з’ярэ́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
з’ярэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.