саку́рснік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
саку́рснік |
саку́рснікі |
Р. |
саку́рсніка |
саку́рснікаў |
Д. |
саку́рсніку |
саку́рснікам |
В. |
саку́рсніка |
саку́рснікаў |
Т. |
саку́рснікам |
саку́рснікамі |
М. |
саку́рсніку |
саку́рсніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
саку́рсніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
саку́рсніца |
саку́рсніцы |
Р. |
саку́рсніцы |
саку́рсніц |
Д. |
саку́рсніцы |
саку́рсніцам |
В. |
саку́рсніцу |
саку́рсніц |
Т. |
саку́рсніцай саку́рсніцаю |
саку́рсніцамі |
М. |
саку́рсніцы |
саку́рсніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.