нарасцяру́шваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нарасцяру́шваю |
нарасцяру́шваем |
2-я ас. |
нарасцяру́шваеш |
нарасцяру́шваеце |
3-я ас. |
нарасцяру́швае |
нарасцяру́шваюць |
Прошлы час |
м. |
нарасцяру́шваў |
нарасцяру́швалі |
ж. |
нарасцяру́швала |
н. |
нарасцяру́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
нарасцяру́швай |
нарасцяру́швайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нарасцяру́шваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нарасчышча́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нарасчышча́ю |
нарасчышча́ем |
2-я ас. |
нарасчышча́еш |
нарасчышча́еце |
3-я ас. |
нарасчышча́е |
нарасчышча́юць |
Прошлы час |
м. |
нарасчышча́ў |
нарасчышча́лі |
ж. |
нарасчышча́ла |
н. |
нарасчышча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
нарасчышча́й |
нарасчышча́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нарасчышча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
нара́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нара́тар |
нара́тары |
Р. |
нара́тара |
нара́тараў |
Д. |
нара́тару |
нара́тарам |
В. |
нара́тара |
нара́тараў |
Т. |
нара́тарам |
нара́тарамі |
М. |
нара́тару |
нара́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Нараты́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Нараты́ |
Р. |
Нарато́ў |
Д. |
Нарата́м |
В. |
Нараты́ |
Т. |
Нарата́мі |
М. |
Нарата́х |
наратывіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
наратывіза́цыя |
Р. |
наратывіза́цыі |
Д. |
наратывіза́цыі |
В. |
наратывіза́цыю |
Т. |
наратывіза́цыяй наратывіза́цыяю |
М. |
наратывіза́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
нараўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
нараўле́нне |
Р. |
нараўле́ння |
Д. |
нараўле́нню |
В. |
нараўле́нне |
Т. |
нараўле́ннем |
М. |
нараўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
нараўля́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нараўля́нка |
нараўля́нкі |
Р. |
нараўля́нкі |
нараўля́нак |
Д. |
нараўля́нцы |
нараўля́нкам |
В. |
нараўля́нку |
нараўля́нак |
Т. |
нараўля́нкай нараўля́нкаю |
нараўля́нкамі |
М. |
нараўля́нцы |
нараўля́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
нараўля́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нараўля́нскі |
нараўля́нская |
нараўля́нскае |
нараўля́нскія |
Р. |
нараўля́нскага |
нараўля́нскай нараўля́нскае |
нараўля́нскага |
нараўля́нскіх |
Д. |
нараўля́нскаму |
нараўля́нскай |
нараўля́нскаму |
нараўля́нскім |
В. |
нараўля́нскі (неадуш.) нараўля́нскага (адуш.) |
нараўля́нскую |
нараўля́нскае |
нараўля́нскія (неадуш.) нараўля́нскіх (адуш.) |
Т. |
нараўля́нскім |
нараўля́нскай нараўля́нскаю |
нараўля́нскім |
нараўля́нскімі |
М. |
нараўля́нскім |
нараўля́нскай |
нараўля́нскім |
нараўля́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нараўнава́ць
‘зрабіць што-небудзь роўным, гладкім’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нараўну́ю |
нараўну́ем |
2-я ас. |
нараўну́еш |
нараўну́еце |
3-я ас. |
нараўну́е |
нараўну́юць |
Прошлы час |
м. |
нараўнава́ў |
нараўнава́лі |
ж. |
нараўнава́ла |
н. |
нараўнава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
нараўну́й |
нараўну́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нараўнава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.