гарбава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гарбава́ты |
гарбава́тая |
гарбава́тае |
гарбава́тыя |
Р. |
гарбава́тага |
гарбава́тай гарбава́тае |
гарбава́тага |
гарбава́тых |
Д. |
гарбава́таму |
гарбава́тай |
гарбава́таму |
гарбава́тым |
В. |
гарбава́ты (неадуш.) гарбава́тага (адуш.) |
гарбава́тую |
гарбава́тае |
гарбава́тыя (неадуш.) гарбава́тых (адуш.) |
Т. |
гарбава́тым |
гарбава́тай гарбава́таю |
гарбава́тым |
гарбава́тымі |
М. |
гарбава́тым |
гарбава́тай |
гарбава́тым |
гарбава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
гарбава́ць
‘апрацоўваць шкуры’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гарбу́ю |
гарбу́ем |
2-я ас. |
гарбу́еш |
гарбу́еце |
3-я ас. |
гарбу́е |
гарбу́юць |
Прошлы час |
м. |
гарбава́ў |
гарбава́лі |
ж. |
гарбава́ла |
н. |
гарбава́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гарбу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гарбаві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гарбаві́на |
гарбаві́ны |
Р. |
гарбаві́ны |
гарбаві́н |
Д. |
гарбаві́не |
гарбаві́нам |
В. |
гарбаві́ну |
гарбаві́ны |
Т. |
гарбаві́най гарбаві́наю |
гарбаві́намі |
М. |
гарбаві́не |
гарбаві́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гарбаві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Гарбаві́чы |
Р. |
Гарбаві́ч Гарбаві́чаў |
Д. |
Гарбаві́чам |
В. |
Гарбаві́чы |
Т. |
Гарбаві́чамі |
М. |
Гарбаві́чах |
гарбано́сасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гарбано́сасць |
Р. |
гарбано́сасці |
Д. |
гарбано́сасці |
В. |
гарбано́сасць |
Т. |
гарбано́сасцю |
М. |
гарбано́сасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
гарбано́сы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гарбано́сы |
гарбано́сая |
гарбано́сае |
гарбано́сыя |
Р. |
гарбано́сага |
гарбано́сай гарбано́сае |
гарбано́сага |
гарбано́сых |
Д. |
гарбано́саму |
гарбано́сай |
гарбано́саму |
гарбано́сым |
В. |
гарбано́сы (неадуш.) гарбано́сага (адуш.) |
гарбано́сую |
гарбано́сае |
гарбано́сыя (неадуш.) гарбано́сых (адуш.) |
Т. |
гарбано́сым |
гарбано́сай гарбано́саю |
гарбано́сым |
гарбано́сымі |
М. |
гарбано́сым |
гарбано́сай |
гарбано́сым |
гарбано́сых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гарба́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гарба́р |
гарбары́ |
Р. |
гарбара́ |
гарбаро́ў |
Д. |
гарбару́ |
гарбара́м |
В. |
гарбара́ |
гарбаро́ў |
Т. |
гарбаро́м |
гарбара́мі |
М. |
гарбару́ |
гарбара́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гарба́рна-абутко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гарба́рна-абутко́вы |
гарба́рна-абутко́вая |
гарба́рна-абутко́вае |
гарба́рна-абутко́выя |
Р. |
гарба́рна-абутко́вага |
гарба́рна-абутко́вай гарба́рна-абутко́вае |
гарба́рна-абутко́вага |
гарба́рна-абутко́вых |
Д. |
гарба́рна-абутко́ваму |
гарба́рна-абутко́вай |
гарба́рна-абутко́ваму |
гарба́рна-абутко́вым |
В. |
гарба́рна-абутко́вы (неадуш.) гарба́рна-абутко́вага (адуш.) |
гарба́рна-абутко́вую |
гарба́рна-абутко́вае |
гарба́рна-абутко́выя (неадуш.) гарба́рна-абутко́вых (адуш.) |
Т. |
гарба́рна-абутко́вым |
гарба́рна-абутко́вай гарба́рна-абутко́ваю |
гарба́рна-абутко́вым |
гарба́рна-абутко́вымі |
М. |
гарба́рна-абутко́вым |
гарба́рна-абутко́вай |
гарба́рна-абутко́вым |
гарба́рна-абутко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.