Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 

зямля́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зямля́чка зямля́чкі
Р. зямля́чкі зямля́чак
Д. зямля́чцы зямля́чкам
В. зямля́чку зямля́чак
Т. зямля́чкай
зямля́чкаю		 зямля́чкамі
М. зямля́чцы зямля́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зямны́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зямны́ зямна́я зямно́е зямны́я
Р. зямно́га зямно́й
зямно́е		 зямно́га зямны́х
Д. зямно́му зямно́й зямно́му зямны́м
В. зямны́ (неадуш.)
зямно́га (адуш.)		 зямну́ю зямно́е зямны́я (неадуш.)
зямны́х (адуш.)
Т. зямны́м зямно́й
зямно́ю		 зямны́м зямны́мі
М. зямны́м зямно́й зямны́м зямны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зямны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зямны́ зямна́я зямно́е зямны́я
Р. зямно́га зямно́й
зямно́е		 зямно́га зямны́х
Д. зямно́му зямно́й зямно́му зямны́м
В. зямны́ (неадуш.)
зямно́га (адуш.)		 зямну́ю зямно́е зямны́я (неадуш.)
зямны́х (адуш.)
Т. зямны́м зямно́й
зямно́ю		 зямны́м зямны́мі
М. зямны́м зямно́й зямны́м зямны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зямфо́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. зямфо́нд
Р. зямфо́нду
Д. зямфо́нду
В. зямфо́нд
Т. зямфо́ндам
М. зямфо́ндзе

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Зямцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зямцы́
Р. Зямцо́ў
Д. Зямца́м
В. Зямцы́
Т. Зямца́мі
М. Зямца́х

зямчава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зямчу́ю зямчу́ем
2-я ас. зямчу́еш зямчу́еце
3-я ас. зямчу́е зямчу́юць
Прошлы час
м. зямчава́ў зямчава́лі
ж. зямчава́ла
н. зямчава́ла
Загадны лад
2-я ас. зямчу́й зямчу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зямчу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

зяні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зяні́ца зяні́цы
Р. зяні́цы зяні́ц
Д. зяні́цы зяні́цам
В. зяні́цу зяні́цы
Т. зяні́цай
зяні́цаю		 зяні́цамі
М. зяні́цы зяні́цах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зянко́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зянко́ўка зянко́ўкі
Р. зянко́ўкі зянко́вак
Д. зянко́ўцы зянко́ўкам
В. зянко́ўку зянко́ўкі
Т. зянко́ўкай
зянко́ўкаю		 зянко́ўкамі
М. зянко́ўцы зянко́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зяно́вец

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. зяно́вец
Р. зяно́ўцу
Д. зяно́ўцу
В. зяно́вец
Т. зяно́ўцам
М. зяно́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Зяно́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Зяно́н Зяно́ны
Р. Зяно́на Зяно́наў
Д. Зяно́ну Зяно́нам
В. Зяно́на Зяно́наў
Т. Зяно́нам Зяно́намі
М. Зяно́не Зяно́нах