зязюлянё́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
зязюлянё́ |
зязюляня́ты |
Р. |
зязюляня́ці |
зязюляня́т |
Д. |
зязюляня́ці |
зязюляня́там |
В. |
зязюлянё́ |
зязюляня́т |
Т. |
зязюлянё́м |
зязюляня́тамі |
М. |
зязюляня́ці |
зязюляня́тах |
Іншыя варыянты:
зязюляня́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зязюляня́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
зязюляня́ |
зязюляня́ты |
Р. |
зязюляня́ці |
зязюляня́т |
Д. |
зязюляня́ці |
зязюляня́там |
В. |
зязюляня́ |
зязюляня́т |
Т. |
зязюлянё́м |
зязюляня́тамі |
М. |
зязюляня́ці |
зязюляня́тах |
Іншыя варыянты:
зязюлянё́.
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зякра́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зякра́тасць |
Р. |
зякра́тасці |
Д. |
зякра́тасці |
В. |
зякра́тасць |
Т. |
зякра́тасцю |
М. |
зякра́тасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
зякра́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зякра́ты |
зякра́тая |
зякра́тае |
зякра́тыя |
Р. |
зякра́тага |
зякра́тай зякра́тае |
зякра́тага |
зякра́тых |
Д. |
зякра́таму |
зякра́тай |
зякра́таму |
зякра́тым |
В. |
зякра́ты (неадуш.) зякра́тага (адуш.) |
зякра́тую |
зякра́тае |
зякра́тыя (неадуш.) зякра́тых (адуш.) |
Т. |
зякра́тым |
зякра́тай зякра́таю |
зякра́тым |
зякра́тымі |
М. |
зякра́тым |
зякра́тай |
зякра́тым |
зякра́тых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
зяле́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зяле́йнік |
зяле́йнікі |
Р. |
зяле́йніка |
зяле́йнікаў |
Д. |
зяле́йніку |
зяле́йнікам |
В. |
зяле́йніка |
зяле́йнікаў |
Т. |
зяле́йнікам |
зяле́йнікамі |
М. |
зяле́йніку |
зяле́йніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зяле́йніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зяле́йніца |
зяле́йніцы |
Р. |
зяле́йніцы |
зяле́йніц |
Д. |
зяле́йніцы |
зяле́йніцам |
В. |
зяле́йніцу |
зяле́йніц |
Т. |
зяле́йніцай зяле́йніцаю |
зяле́йніцамі |
М. |
зяле́йніцы |
зяле́йніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
зяле́ніва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зяле́ніва |
Р. |
зяле́ніва |
Д. |
зяле́ніву |
В. |
зяле́ніва |
Т. |
зяле́нівам |
М. |
зяле́ніве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зяле́ніўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зяле́ніўны |
зяле́ніўная |
зяле́ніўнае |
зяле́ніўныя |
Р. |
зяле́ніўнага |
зяле́ніўнай зяле́ніўнае |
зяле́ніўнага |
зяле́ніўных |
Д. |
зяле́ніўнаму |
зяле́ніўнай |
зяле́ніўнаму |
зяле́ніўным |
В. |
зяле́ніўны (неадуш.) зяле́ніўнага (адуш.) |
зяле́ніўную |
зяле́ніўнае |
зяле́ніўныя (неадуш.) зяле́ніўных (адуш.) |
Т. |
зяле́ніўным |
зяле́ніўнай зяле́ніўнаю |
зяле́ніўным |
зяле́ніўнымі |
М. |
зяле́ніўным |
зяле́ніўнай |
зяле́ніўным |
зяле́ніўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.