няўра́давы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няўра́давы |
няўра́давая |
няўра́давае |
няўра́давыя |
Р. |
няўра́давага |
няўра́давай няўра́давае |
няўра́давага |
няўра́давых |
Д. |
няўра́даваму |
няўра́давай |
няўра́даваму |
няўра́давым |
В. |
няўра́давы (неадуш.) няўра́давага (адуш.) |
няўра́давую |
няўра́давае |
няўра́давыя (неадуш.) няўра́давых (адуш.) |
Т. |
няўра́давым |
няўра́давай няўра́даваю |
няўра́давым |
няўра́давымі |
М. |
няўра́давым |
няўра́давай |
няўра́давым |
няўра́давых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
няўра́злівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
няўра́злівасць |
Р. |
няўра́злівасці |
Д. |
няўра́злівасці |
В. |
няўра́злівасць |
Т. |
няўра́злівасцю |
М. |
няўра́злівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
няўра́злівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няўра́злівы |
няўра́злівая |
няўра́злівае |
няўра́злівыя |
Р. |
няўра́злівага |
няўра́злівай няўра́злівае |
няўра́злівага |
няўра́злівых |
Д. |
няўра́зліваму |
няўра́злівай |
няўра́зліваму |
няўра́злівым |
В. |
няўра́злівы (неадуш.) няўра́злівага (адуш.) |
няўра́злівую |
няўра́злівае |
няўра́злівыя (неадуш.) няўра́злівых (адуш.) |
Т. |
няўра́злівым |
няўра́злівай няўра́зліваю |
няўра́злівым |
няўра́злівымі |
М. |
няўра́злівым |
няўра́злівай |
няўра́злівым |
няўра́злівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
няўро́бленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
няўро́бленасць |
Р. |
няўро́бленасці |
Д. |
няўро́бленасці |
В. |
няўро́бленасць |
Т. |
няўро́бленасцю |
М. |
няўро́бленасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няўро́блены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няўро́блены |
няўро́бленая |
няўро́бленае |
няўро́бленыя |
Р. |
няўро́бленага |
няўро́бленай няўро́бленае |
няўро́бленага |
няўро́бленых |
Д. |
няўро́бленаму |
няўро́бленай |
няўро́бленаму |
няўро́бленым |
В. |
няўро́блены (неадуш.) няўро́бленага (адуш.) |
няўро́бленую |
няўро́бленае |
няўро́бленыя (неадуш.) няўро́бленых (адуш.) |
Т. |
няўро́бленым |
няўро́бленай няўро́бленаю |
няўро́бленым |
няўро́бленымі |
М. |
няўро́бленым |
няўро́бленай |
няўро́бленым |
няўро́бленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няўро́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няўро́блены |
няўро́бленая |
няўро́бленае |
няўро́бленыя |
Р. |
няўро́бленага |
няўро́бленай няўро́бленае |
няўро́бленага |
няўро́бленых |
Д. |
няўро́бленаму |
няўро́бленай |
няўро́бленаму |
няўро́бленым |
В. |
няўро́блены (неадуш.) няўро́бленага (адуш.) |
няўро́бленую |
няўро́бленае |
няўро́бленыя (неадуш.) няўро́бленых (адуш.) |
Т. |
няўро́бленым |
няўро́бленай няўро́бленаю |
няўро́бленым |
няўро́бленымі |
М. |
няўро́бленым |
няўро́бленай |
няўро́бленым |
няўро́бленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няўро́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
няўро́д |
няўро́ды |
Р. |
няўро́ду |
няўро́даў |
Д. |
няўро́ду |
няўро́дам |
В. |
няўро́д |
няўро́ды |
Т. |
няўро́дам |
няўро́дамі |
М. |
няўро́дзе |
няўро́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.