Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

няўпры́цямку

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўпры́цямку	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўпы́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
няўпы́нна	няўпы́нней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўпы́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўпы́нны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўпы́нны	няўпы́нная	няўпы́ннае	няўпы́нныя
Р.	няўпы́ннага	няўпы́ннай няўпы́ннае	няўпы́ннага	няўпы́нных
Д.	няўпы́ннаму	няўпы́ннай	няўпы́ннаму	няўпы́нным
В.	няўпы́нны (неадуш.) няўпы́ннага (адуш.)	няўпы́нную	няўпы́ннае	няўпы́нныя (неадуш.) няўпы́нных (адуш.)
Т.	няўпы́нным	няўпы́ннай няўпы́ннаю	няўпы́нным	няўпы́ннымі
М.	няўпы́нным	няўпы́ннай	няўпы́нным	няўпы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўпы́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўпы́нны	няўпы́нная	няўпы́ннае	няўпы́нныя
Р.	няўпы́ннага	няўпы́ннай няўпы́ннае	няўпы́ннага	няўпы́нных
Д.	няўпы́ннаму	няўпы́ннай	няўпы́ннаму	няўпы́нным
В.	няўпы́нны (неадуш.) няўпы́ннага (адуш.)	няўпы́нную	няўпы́ннае	няўпы́нныя (неадуш.) няўпы́нных (адуш.)
Т.	няўпы́нным	няўпы́ннай няўпы́ннаю	няўпы́нным	няўпы́ннымі
М.	няўпы́нным	няўпы́ннай	няўпы́нным	няўпы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўпэ́ўна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўпэ́ўна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўпэ́ўнена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
няўпэ́ўнена	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўпэ́ўненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

няўпэ́ўнены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўпэ́ўнены	няўпэ́ўненая	няўпэ́ўненае	няўпэ́ўненыя
Р.	няўпэ́ўненага	няўпэ́ўненай няўпэ́ўненае	няўпэ́ўненага	няўпэ́ўненых
Д.	няўпэ́ўненаму	няўпэ́ўненай	няўпэ́ўненаму	няўпэ́ўненым
В.	няўпэ́ўнены (неадуш.) няўпэ́ўненага (адуш.)	няўпэ́ўненую	няўпэ́ўненае	няўпэ́ўненыя (неадуш.) няўпэ́ўненых (адуш.)
Т.	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненай няўпэ́ўненаю	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненымі
М.	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненай	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

няўпэ́ўнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўпэ́ўнены	няўпэ́ўненая	няўпэ́ўненае	няўпэ́ўненыя
Р.	няўпэ́ўненага	няўпэ́ўненай няўпэ́ўненае	няўпэ́ўненага	няўпэ́ўненых
Д.	няўпэ́ўненаму	няўпэ́ўненай	няўпэ́ўненаму	няўпэ́ўненым
В.	няўпэ́ўнены (неадуш.) няўпэ́ўненага (адуш.)	няўпэ́ўненую	няўпэ́ўненае	няўпэ́ўненыя (неадуш.) няўпэ́ўненых (адуш.)
Т.	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненай няўпэ́ўненаю	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненымі
М.	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненай	няўпэ́ўненым	няўпэ́ўненых

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum