Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя

Но́ркаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Но́ркаўшчына
Р. Но́ркаўшчыны
Д. Но́ркаўшчыне
В. Но́ркаўшчыну
Т. Но́ркаўшчынай
Но́ркаўшчынаю
М. Но́ркаўшчыне

Но́ркіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Но́ркіна
Р. Но́ркіна
Д. Но́ркіну
В. Но́ркіна
Т. Но́ркінам
М. Но́ркіне

но́рма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. но́рма но́рмы
Р. но́рмы но́рм
но́рмаў
Д. но́рме но́рмам
В. но́рму но́рмы
Т. но́рмай
но́рмаю		 но́рмамі
М. но́рме но́рмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нормабла́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нормабла́ст нормабла́сты
Р. нормабла́ста нормабла́стаў
Д. нормабла́сту нормабла́стам
В. нормабла́ст нормабла́сты
Т. нормабла́стам нормабла́стамі
М. нормабла́сце нормабла́стах

Крыніцы: piskunou2012.

нормабласты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нормабласты́чны нормабласты́чная нормабласты́чнае нормабласты́чныя
Р. нормабласты́чнага нормабласты́чнай
нормабласты́чнае		 нормабласты́чнага нормабласты́чных
Д. нормабласты́чнаму нормабласты́чнай нормабласты́чнаму нормабласты́чным
В. нормабласты́чны (неадуш.)
нормабласты́чнага (адуш.)		 нормабласты́чную нормабласты́чнае нормабласты́чныя (неадуш.)
нормабласты́чных (адуш.)
Т. нормабласты́чным нормабласты́чнай
нормабласты́чнаю		 нормабласты́чным нормабласты́чнымі
М. нормабласты́чным нормабласты́чнай нормабласты́чным нормабласты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

но́рмавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. но́рмавы но́рмавая но́рмавае но́рмавыя
Р. но́рмавага но́рмавай
но́рмавае		 но́рмавага но́рмавых
Д. но́рмаваму но́рмавай но́рмаваму но́рмавым
В. но́рмавы (неадуш.)
но́рмавага (адуш.)		 но́рмавую но́рмавае но́рмавыя (неадуш.)
но́рмавых (адуш.)
Т. но́рмавым но́рмавай
но́рмаваю		 но́рмавым но́рмавымі
М. но́рмавым но́рмавай но́рмавым но́рмавых

Крыніцы: piskunou2012.

нормакампле́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нормакампле́кт нормакампле́кты
Р. нормакампле́кту нормакампле́ктаў
Д. нормакампле́кту нормакампле́ктам
В. нормакампле́кт нормакампле́кты
Т. нормакампле́ктам нормакампле́ктамі
М. нормакампле́кце нормакампле́ктах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

нормаствара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нормаствара́льны нормаствара́льная нормаствара́льнае нормаствара́льныя
Р. нормаствара́льнага нормаствара́льнай
нормаствара́льнае		 нормаствара́льнага нормаствара́льных
Д. нормаствара́льнаму нормаствара́льнай нормаствара́льнаму нормаствара́льным
В. нормаствара́льны (неадуш.)
нормаствара́льнага (адуш.)		 нормаствара́льную нормаствара́льнае нормаствара́льныя (неадуш.)
нормаствара́льных (адуш.)
Т. нормаствара́льным нормаствара́льнай
нормаствара́льнаю		 нормаствара́льным нормаствара́льнымі
М. нормаствара́льным нормаствара́льнай нормаствара́льным нормаствара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

норматво́рчасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. норматво́рчасць
Р. норматво́рчасці
Д. норматво́рчасці
В. норматво́рчасць
Т. норматво́рчасцю
М. норматво́рчасці

Крыніцы: piskunou2012.

норматво́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. норматво́рчы норматво́рчая норматво́рчае норматво́рчыя
Р. норматво́рчага норматво́рчай
норматво́рчае		 норматво́рчага норматво́рчых
Д. норматво́рчаму норматво́рчай норматво́рчаму норматво́рчым
В. норматво́рчы (неадуш.)
норматво́рчага (адуш.)		 норматво́рчую норматво́рчае норматво́рчыя (неадуш.)
норматво́рчых (адуш.)
Т. норматво́рчым норматво́рчай
норматво́рчаю		 норматво́рчым норматво́рчымі
М. норматво́рчым норматво́рчай норматво́рчым норматво́рчых

Крыніцы: piskunou2012.