нормабла́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
нормабла́ст | нормабла́сты | |
нормабла́ста | нормабла́стаў | |
нормабла́сту | нормабла́стам | |
нормабла́ст | нормабла́сты | |
нормабла́стам | нормабла́стамі | |
нормабла́сце | нормабла́стах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)