но́рка

‘памянш. да нара’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. но́рка но́ркі
Р. но́ркі но́рак
Д. но́рцы но́ркам
В. но́рку но́ркі
Т. но́ркай
но́ркаю		 но́ркамі
М. но́рцы но́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)