зы́бісты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зы́бісты |
зы́бістая |
зы́бістае |
зы́бістыя |
Р. |
зы́бістага |
зы́бістай зы́бістае |
зы́бістага |
зы́бістых |
Д. |
зы́бістаму |
зы́бістай |
зы́бістаму |
зы́бістым |
В. |
зы́бісты (неадуш.) зы́бістага (адуш.) |
зы́бістую |
зы́бістае |
зы́бістыя (неадуш.) зы́бістых (адуш.) |
Т. |
зы́бістым |
зы́бістай зы́бістаю |
зы́бістым |
зы́бістымі |
М. |
зы́бістым |
зы́бістай |
зы́бістым |
зы́бістых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зы́біцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зы́біцца |
зы́бяцца |
Прошлы час |
м. |
зы́біўся |
зы́біліся |
ж. |
зы́білася |
н. |
зы́білася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зы́бячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зы́біць
‘зыбаць - гушкаць каго-небудзь, што-небудзь, то падымаючы, то апускаючы’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зы́блю |
зы́бім |
2-я ас. |
зы́біш |
зы́біце |
3-я ас. |
зы́біць |
зы́бяць |
Прошлы час |
м. |
зы́біў |
зы́білі |
ж. |
зы́біла |
н. |
зы́біла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зы́б |
зы́бце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зы́бячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зы́бка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зы́бка |
зы́бкі |
Р. |
зы́бкі |
зы́бак |
Д. |
зы́бцы |
зы́бкам |
В. |
зы́бку |
зы́бкі |
Т. |
зы́бкай зы́бкаю |
зы́бкамі |
М. |
зы́бцы |
зы́бках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зы́бка
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зы́бка |
зы́бчэй |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
зы́бкасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зы́бкасць |
Р. |
зы́бкасці |
Д. |
зы́бкасці |
В. |
зы́бкасць |
Т. |
зы́бкасцю |
М. |
зы́бкасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зы́бкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зы́бкі |
зы́бкая |
зы́бкае |
зы́бкія |
Р. |
зы́бкага |
зы́бкай зы́бкае |
зы́бкага |
зы́бкіх |
Д. |
зы́бкаму |
зы́бкай |
зы́бкаму |
зы́бкім |
В. |
зы́бкі (неадуш.) зы́бкага (адуш.) |
зы́бкую |
зы́бкае |
зы́бкія (неадуш.) зы́бкіх (адуш.) |
Т. |
зы́бкім |
зы́бкай зы́бкаю |
зы́бкім |
зы́бкімі |
М. |
зы́бкім |
зы́бкай |
зы́бкім |
зы́бкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Зы́бкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Зы́бкі |
Р. |
Зы́бкаў |
Д. |
Зы́бкам |
В. |
Зы́бкі |
Т. |
Зы́бкамі |
М. |
Зы́бках |