Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

новазакла́дзены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новазакла́дзены	новазакла́дзеная	новазакла́дзенае	новазакла́дзеныя
Р.	новазакла́дзенага	новазакла́дзенай новазакла́дзенае	новазакла́дзенага	новазакла́дзеных
Д.	новазакла́дзенаму	новазакла́дзенай	новазакла́дзенаму	новазакла́дзеным
В.	новазакла́дзены (неадуш.) новазакла́дзенага (адуш.)	новазакла́дзеную	новазакла́дзенае	новазакла́дзеныя (неадуш.) новазакла́дзеных (адуш.)
Т.	новазакла́дзеным	новазакла́дзенай новазакла́дзенаю	новазакла́дзеным	новазакла́дзенымі
М.	новазакла́дзеным	новазакла́дзенай	новазакла́дзеным	новазакла́дзеных

Крыніцы: piskunou2012.

Новазале́ссе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

новазапаве́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новазапаве́тны	новазапаве́тная	новазапаве́тнае	новазапаве́тныя
Р.	новазапаве́тнага	новазапаве́тнай новазапаве́тнае	новазапаве́тнага	новазапаве́тных
Д.	новазапаве́тнаму	новазапаве́тнай	новазапаве́тнаму	новазапаве́тным
В.	новазапаве́тны (неадуш.) новазапаве́тнага (адуш.)	новазапаве́тную	новазапаве́тнае	новазапаве́тныя (неадуш.) новазапаве́тных (адуш.)
Т.	новазапаве́тным	новазапаве́тнай новазапаве́тнаю	новазапаве́тным	новазапаве́тнымі
М.	новазапаве́тным	новазапаве́тнай	новазапаве́тным	новазапаве́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

новазара́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новазара́нскі	новазара́нская	новазара́нскае	новазара́нскія
Р.	новазара́нскага	новазара́нскай новазара́нскае	новазара́нскага	новазара́нскіх
Д.	новазара́нскаму	новазара́нскай	новазара́нскаму	новазара́нскім
В.	новазара́нскі (неадуш.) новазара́нскага (адуш.)	новазара́нскую	новазара́нскае	новазара́нскія (неадуш.) новазара́нскіх (адуш.)
Т.	новазара́нскім	новазара́нскай новазара́нскаю	новазара́нскім	новазара́нскімі
М.	новазара́нскім	новазара́нскай	новазара́нскім	новазара́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Новазаро́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Новазарэ́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

новазасі́мавіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новазасі́мавіцкі	новазасі́мавіцкая	новазасі́мавіцкае	новазасі́мавіцкія
Р.	новазасі́мавіцкага	новазасі́мавіцкай новазасі́мавіцкае	новазасі́мавіцкага	новазасі́мавіцкіх
Д.	новазасі́мавіцкаму	новазасі́мавіцкай	новазасі́мавіцкаму	новазасі́мавіцкім
В.	новазасі́мавіцкі (неадуш.) новазасі́мавіцкага (адуш.)	новазасі́мавіцкую	новазасі́мавіцкае	новазасі́мавіцкія (неадуш.) новазасі́мавіцкіх (адуш.)
Т.	новазасі́мавіцкім	новазасі́мавіцкай новазасі́мавіцкаю	новазасі́мавіцкім	новазасі́мавіцкімі
М.	новазасі́мавіцкім	новазасі́мавіцкай	новазасі́мавіцкім	новазасі́мавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Новазасло́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

новазаснава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новазаснава́ны	новазаснава́ная	новазаснава́нае	новазаснава́ныя
Р.	новазаснава́нага	новазаснава́най новазаснава́нае	новазаснава́нага	новазаснава́ных
Д.	новазаснава́наму	новазаснава́най	новазаснава́наму	новазаснава́ным
В.	новазаснава́ны (неадуш.) новазаснава́нага (адуш.)	новазаснава́ную	новазаснава́нае	новазаснава́ныя (неадуш.) новазаснава́ных (адуш.)
Т.	новазаснава́ным	новазаснава́най новазаснава́наю	новазаснава́ным	новазаснава́нымі
М.	новазаснава́ным	новазаснава́най	новазаснава́ным	новазаснава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Новазахарпо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum