Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

чыгу́н

‘пасудзіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	чыгу́н	чыгуны́
Р.	чыгуна́	чыгуно́ў
Д.	чыгуну́	чыгуна́м
В.	чыгу́н	чыгуны́
Т.	чыгуно́м	чыгуна́мі
М.	чыгуне́	чыгуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чыгу́н

‘сплаў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	чыгу́н
Р.	чыгуну́
Д.	чыгуну́
В.	чыгу́н
Т.	чыгуно́м
М.	чыгуне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чыгунаво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	чыгунаво́з	чыгунаво́зы
Р.	чыгунаво́за	чыгунаво́заў
Д.	чыгунаво́зу	чыгунаво́зам
В.	чыгунаво́з	чыгунаво́зы
Т.	чыгунаво́зам	чыгунаво́замі
М.	чыгунаво́зе	чыгунаво́зах

Крыніцы: piskunou2012.

чыгунаво́зны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чыгунаво́зны	чыгунаво́зная	чыгунаво́знае	чыгунаво́зныя
Р.	чыгунаво́знага	чыгунаво́знай чыгунаво́знае	чыгунаво́знага	чыгунаво́зных
Д.	чыгунаво́знаму	чыгунаво́знай	чыгунаво́знаму	чыгунаво́зным
В.	чыгунаво́зны (неадуш.) чыгунаво́знага (адуш.)	чыгунаво́зную	чыгунаво́знае	чыгунаво́зныя (неадуш.) чыгунаво́зных (адуш.)
Т.	чыгунаво́зным	чыгунаво́знай чыгунаво́знаю	чыгунаво́зным	чыгунаво́знымі
М.	чыгунаво́зным	чыгунаво́знай	чыгунаво́зным	чыгунаво́зных

Крыніцы: piskunou2012.

чыгуналіце́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чыгуналіце́йны	чыгуналіце́йная	чыгуналіце́йнае	чыгуналіце́йныя
Р.	чыгуналіце́йнага	чыгуналіце́йнай чыгуналіце́йнае	чыгуналіце́йнага	чыгуналіце́йных
Д.	чыгуналіце́йнаму	чыгуналіце́йнай	чыгуналіце́йнаму	чыгуналіце́йным
В.	чыгуналіце́йны (неадуш.) чыгуналіце́йнага (адуш.)	чыгуналіце́йную	чыгуналіце́йнае	чыгуналіце́йныя (неадуш.) чыгуналіце́йных (адуш.)
Т.	чыгуналіце́йным	чыгуналіце́йнай чыгуналіце́йнаю	чыгуналіце́йным	чыгуналіце́йнымі
М.	чыгуналіце́йным	чыгуналіце́йнай	чыгуналіце́йным	чыгуналіце́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чыгуналіце́йшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	чыгуналіце́йшчык	чыгуналіце́йшчыкі
Р.	чыгуналіце́йшчыка	чыгуналіце́йшчыкаў
Д.	чыгуналіце́йшчыку	чыгуналіце́йшчыкам
В.	чыгуналіце́йшчыка	чыгуналіце́йшчыкаў
Т.	чыгуналіце́йшчыкам	чыгуналіце́йшчыкамі
М.	чыгуналіце́йшчыку	чыгуналіце́йшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чыгунаплаві́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чыгунаплаві́льны	чыгунаплаві́льная	чыгунаплаві́льнае	чыгунаплаві́льныя
Р.	чыгунаплаві́льнага	чыгунаплаві́льнай чыгунаплаві́льнае	чыгунаплаві́льнага	чыгунаплаві́льных
Д.	чыгунаплаві́льнаму	чыгунаплаві́льнай	чыгунаплаві́льнаму	чыгунаплаві́льным
В.	чыгунаплаві́льны (неадуш.) чыгунаплаві́льнага (адуш.)	чыгунаплаві́льную	чыгунаплаві́льнае	чыгунаплаві́льныя (неадуш.) чыгунаплаві́льных (адуш.)
Т.	чыгунаплаві́льным	чыгунаплаві́льнай чыгунаплаві́льнаю	чыгунаплаві́льным	чыгунаплаві́льнымі
М.	чыгунаплаві́льным	чыгунаплаві́льнай	чыгунаплаві́льным	чыгунаплаві́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чыгу́начна-аўто́бусны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чыгу́начна-аўто́бусны	чыгу́начна-аўто́бусная	чыгу́начна-аўто́буснае	чыгу́начна-аўто́бусныя
Р.	чыгу́начна-аўто́буснага	чыгу́начна-аўто́буснай чыгу́начна-аўто́буснае	чыгу́начна-аўто́буснага	чыгу́начна-аўто́бусных
Д.	чыгу́начна-аўто́буснаму	чыгу́начна-аўто́буснай	чыгу́начна-аўто́буснаму	чыгу́начна-аўто́бусным
В.	чыгу́начна-аўто́бусны (неадуш.) чыгу́начна-аўто́буснага (адуш.)	чыгу́начна-аўто́бусную	чыгу́начна-аўто́буснае	чыгу́начна-аўто́бусныя (неадуш.) чыгу́начна-аўто́бусных (адуш.)
Т.	чыгу́начна-аўто́бусным	чыгу́начна-аўто́буснай чыгу́начна-аўто́буснаю	чыгу́начна-аўто́бусным	чыгу́начна-аўто́буснымі
М.	чыгу́начна-аўто́бусным	чыгу́начна-аўто́буснай	чыгу́начна-аўто́бусным	чыгу́начна-аўто́бусных

Крыніцы: piskunou2012.

чыгу́начна-ліце́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чыгу́начна-ліце́йны	чыгу́начна-ліце́йная	чыгу́начна-ліце́йнае	чыгу́начна-ліце́йныя
Р.	чыгу́начна-ліце́йнага	чыгу́начна-ліце́йнай чыгу́начна-ліце́йнае	чыгу́начна-ліце́йнага	чыгу́начна-ліце́йных
Д.	чыгу́начна-ліце́йнаму	чыгу́начна-ліце́йнай	чыгу́начна-ліце́йнаму	чыгу́начна-ліце́йным
В.	чыгу́начна-ліце́йны (неадуш.) чыгу́начна-ліце́йнага (адуш.)	чыгу́начна-ліце́йную	чыгу́начна-ліце́йнае	чыгу́начна-ліце́йныя (неадуш.) чыгу́начна-ліце́йных (адуш.)
Т.	чыгу́начна-ліце́йным	чыгу́начна-ліце́йнай чыгу́начна-ліце́йнаю	чыгу́начна-ліце́йным	чыгу́начна-ліце́йнымі
М.	чыгу́начна-ліце́йным	чыгу́начна-ліце́йнай	чыгу́начна-ліце́йным	чыгу́начна-ліце́йных

Крыніцы: piskunou2012.

чыгу́начнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	чыгу́начнік	чыгу́начнікі
Р.	чыгу́начніка	чыгу́начнікаў
Д.	чыгу́начніку	чыгу́начнікам
В.	чыгу́начніка	чыгу́начнікаў
Т.	чыгу́начнікам	чыгу́начнікамі
М.	чыгу́начніку	чыгу́начніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)