зру́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зру́чны |
зру́чная |
зру́чнае |
зру́чныя |
| Р. |
зру́чнага |
зру́чнай зру́чнае |
зру́чнага |
зру́чных |
| Д. |
зру́чнаму |
зру́чнай |
зру́чнаму |
зру́чным |
| В. |
зру́чны (неадуш.) зру́чнага (адуш.) |
зру́чную |
зру́чнае |
зру́чныя (неадуш.) зру́чных (адуш.) |
| Т. |
зру́чным |
зру́чнай зру́чнаю |
зру́чным |
зру́чнымі |
| М. |
зру́чным |
зру́чнай |
зру́чным |
зру́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зру́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зру́шаны |
зру́шаная |
зру́шанае |
зру́шаныя |
| Р. |
зру́шанага |
зру́шанай зру́шанае |
зру́шанага |
зру́шаных |
| Д. |
зру́шанаму |
зру́шанай |
зру́шанаму |
зру́шаным |
| В. |
зру́шаны (неадуш.) зру́шанага (адуш.) |
зру́шаную |
зру́шанае |
зру́шаныя (неадуш.) зру́шаных (адуш.) |
| Т. |
зру́шаным |
зру́шанай зру́шанаю |
зру́шаным |
зру́шанымі |
| М. |
зру́шаным |
зру́шанай |
зру́шаным |
зру́шаных |
Кароткая форма: зру́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зруша́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зруша́юся |
зруша́емся |
| 2-я ас. |
зруша́ешся |
зруша́ецеся |
| 3-я ас. |
зруша́ецца |
зруша́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
зруша́ўся |
зруша́ліся |
| ж. |
зруша́лася |
| н. |
зруша́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зруша́йся |
зруша́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зруша́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зруша́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зруша́ю |
зруша́ем |
| 2-я ас. |
зруша́еш |
зруша́еце |
| 3-я ас. |
зруша́е |
зруша́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зруша́ў |
зруша́лі |
| ж. |
зруша́ла |
| н. |
зруша́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зруша́й |
зруша́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зруша́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зру́швальнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зру́швальнасць |
| Р. |
зру́швальнасці |
| Д. |
зру́швальнасці |
| В. |
зру́швальнасць |
| Т. |
зру́швальнасцю |
| М. |
зру́швальнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
зру́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зру́шванне |
| Р. |
зру́швання |
| Д. |
зру́шванню |
| В. |
зру́шванне |
| Т. |
зру́шваннем |
| М. |
зру́шванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зру́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зру́шваюся |
зру́шваемся |
| 2-я ас. |
зру́шваешся |
зру́шваецеся |
| 3-я ас. |
зру́шваецца |
зру́шваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
зру́шваўся |
зру́шваліся |
| ж. |
зру́швалася |
| н. |
зру́швалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зру́швайся |
зру́швайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зру́шваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.