Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

Га́нна

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Га́нна Га́нны
Р. Га́нны Га́ннаў
Д. Га́нне Га́ннам
В. Га́нну Га́ннаў
Т. Га́ннай
Га́ннаю		 Га́ннамі
М. Га́нне Га́ннах

Га́ннаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Га́ннаўка
Р. Га́ннаўкі
Д. Га́ннаўцы
В. Га́ннаўку
Т. Га́ннаўкай
Га́ннаўкаю
М. Га́ннаўцы

гання́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гання́
Р. ганні́
Д. ганні́
В. ганню́
Т. ганнёй
ганнёю
М. ганні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Гано́вер

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гано́вер
Р. Гано́вера
Д. Гано́веру
В. Гано́вер
Т. Гано́верам
М. Гано́веры

гано́верскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гано́верскі гано́верская гано́верскае гано́верскія
Р. гано́верскага гано́верскай
гано́верскае		 гано́верскага гано́верскіх
Д. гано́верскаму гано́верскай гано́верскаму гано́верскім
В. гано́верскі (неадуш.)
гано́верскага (адуш.)		 гано́верскую гано́верскае гано́верскія (неадуш.)
гано́верскіх (адуш.)
Т. гано́верскім гано́верскай
гано́верскаю		 гано́верскім гано́верскімі
М. гано́верскім гано́верскай гано́верскім гано́верскіх

Крыніцы: piskunou2012.

гано́дацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гано́даецца гано́даюцца
Прошлы час
м. гано́даўся гано́даліся
ж. гано́далася
н. гано́далася
Дзеепрыслоўе
цяп. час гано́даючыся

Крыніцы: piskunou2012.

гано́даць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гано́даю гано́даем
2-я ас. гано́даеш гано́даеце
3-я ас. гано́дае гано́даюць
Прошлы час
м. гано́даў гано́далі
ж. гано́дала
н. гано́дала
Загадны лад
2-я ас. гано́дай гано́дайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гано́даючы

Крыніцы: piskunou2012.

гано́ід

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гано́ід гано́іды
Р. гано́іда гано́ідаў
Д. гано́іду гано́ідам
В. гано́іда гано́ідаў
Т. гано́ідам гано́ідамі
М. гано́ідзе гано́ідах

Крыніцы: piskunou2012.

гано́ідны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гано́ідны гано́ідная гано́іднае гано́ідныя
Р. гано́іднага гано́іднай
гано́іднае		 гано́іднага гано́ідных
Д. гано́іднаму гано́іднай гано́іднаму гано́ідным
В. гано́ідны (неадуш.)
гано́іднага (адуш.)		 гано́ідную гано́іднае гано́ідныя (неадуш.)
гано́ідных (адуш.)
Т. гано́ідным гано́іднай
гано́іднаю		 гано́ідным гано́іднымі
М. гано́ідным гано́іднай гано́ідным гано́ідных

Крыніцы: piskunou2012.

гано́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гано́к ганкі́
Р. ганка́ ганко́ў
Д. ганку́ ганка́м
В. гано́к ганкі́
Т. ганко́м ганка́мі
М. ганку́ ганка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.