вары́згаць
‘варызгаць нешта незразумелае і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вары́згаю |
вары́згаем |
| 2-я ас. |
вары́згаеш |
вары́згаеце |
| 3-я ас. |
вары́згае |
вары́згаюць |
| Прошлы час |
| м. |
вары́згаў |
вары́згалі |
| ж. |
вары́згала |
| н. |
вары́згала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вары́згай |
вары́згайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вары́згаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
варыко́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
варыко́з |
варыко́зы |
| Р. |
варыко́зу |
варыко́заў |
| Д. |
варыко́зу |
варыко́зам |
| В. |
варыко́з |
варыко́зы |
| Т. |
варыко́зам |
варыко́замі |
| М. |
варыко́зе |
варыко́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
варыко́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
варыко́зны |
варыко́зная |
варыко́знае |
варыко́зныя |
| Р. |
варыко́знага |
варыко́знай варыко́знае |
варыко́знага |
варыко́зных |
| Д. |
варыко́знаму |
варыко́знай |
варыко́знаму |
варыко́зным |
| В. |
варыко́зны (неадуш.) варыко́знага (адуш.) |
варыко́зную |
варыко́знае |
варыко́зныя (неадуш.) варыко́зных (адуш.) |
| Т. |
варыко́зным |
варыко́знай варыко́знаю |
варыко́зным |
варыко́знымі |
| М. |
варыко́зным |
варыко́знай |
варыко́зным |
варыко́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
варыко́нд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
варыко́нд |
| Р. |
варыко́нда |
| Д. |
варыко́нду |
| В. |
варыко́нд |
| Т. |
варыко́ндам |
| М. |
варыко́ндзе |
Крыніцы:
piskunou2012.
вары́стар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вары́стар |
вары́стары |
| Р. |
вары́стара |
вары́стараў |
| Д. |
вары́стару |
вары́старам |
| В. |
вары́стар |
вары́стары |
| Т. |
вары́старам |
вары́старамі |
| М. |
вары́стары |
вары́старах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ва́рысты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ва́рысты |
ва́рыстая |
ва́рыстае |
ва́рыстыя |
| Р. |
ва́рыстага |
ва́рыстай ва́рыстае |
ва́рыстага |
ва́рыстых |
| Д. |
ва́рыстаму |
ва́рыстай |
ва́рыстаму |
ва́рыстым |
| В. |
ва́рысты (неадуш.) ва́рыстага (адуш.) |
ва́рыстую |
ва́рыстае |
ва́рыстыя (неадуш.) ва́рыстых (адуш.) |
| Т. |
ва́рыстым |
ва́рыстай ва́рыстаю |
ва́рыстым |
ва́рыстымі |
| М. |
ва́рыстым |
ва́рыстай |
ва́рыстым |
ва́рыстых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
варыўня́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
варыўня́ |
варыўні́ |
| Р. |
варыўні́ |
варыве́нь вары́ўняў |
| Д. |
варыўні́ |
варыўня́м |
| В. |
варыўню́ |
варыўні́ |
| Т. |
варыўнёй варыўнёю |
варыўня́мі |
| М. |
варыўні́ |
варыўня́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вары́ханне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вары́ханне |
| Р. |
вары́хання |
| Д. |
вары́ханню |
| В. |
вары́ханне |
| Т. |
вары́ханнем |
| М. |
вары́ханні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вары́хацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вары́хаюся |
вары́хаемся |
| 2-я ас. |
вары́хаешся |
вары́хаецеся |
| 3-я ас. |
вары́хаецца |
вары́хаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
вары́хаўся |
вары́халіся |
| ж. |
вары́халася |
| н. |
вары́халася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вары́хайся |
вары́хайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вары́хаючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.