судзе́йнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
судзе́йнічаю |
судзе́йнічаем |
| 2-я ас. |
судзе́йнічаеш |
судзе́йнічаеце |
| 3-я ас. |
судзе́йнічае |
судзе́йнічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
судзе́йнічаў |
судзе́йнічалі |
| ж. |
судзе́йнічала |
| н. |
судзе́йнічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
судзе́йнічай |
судзе́йнічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
судзе́йнічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
судзе́йская
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
судзе́йская |
судзе́йскія |
| Р. |
судзе́йскай |
судзе́йскіх |
| Д. |
судзе́йскай |
судзе́йскім |
| В. |
судзе́йскую |
судзе́йскія (неадуш.) |
| Т. |
судзе́йскай судзе́йскаю |
судзе́йскімі |
| М. |
судзе́йскай |
судзе́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
судзе́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
судзе́йскі |
судзе́йская |
судзе́йскае |
судзе́йскія |
| Р. |
судзе́йскага |
судзе́йскай судзе́йскае |
судзе́йскага |
судзе́йскіх |
| Д. |
судзе́йскаму |
судзе́йскай |
судзе́йскаму |
судзе́йскім |
| В. |
судзе́йскі (неадуш.) судзе́йскага (адуш.) |
судзе́йскую |
судзе́йскае |
судзе́йскія (неадуш.) судзе́йскіх (адуш.) |
| Т. |
судзе́йскім |
судзе́йскай судзе́йскаю |
судзе́йскім |
судзе́йскімі |
| М. |
судзе́йскім |
судзе́йскай |
судзе́йскім |
судзе́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
судзе́йства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
судзе́йства |
| Р. |
судзе́йства |
| Д. |
судзе́йству |
| В. |
судзе́йства |
| Т. |
судзе́йствам |
| М. |
судзе́йстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
судзе́йстваваць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
судзе́йствую |
- |
| 2-я ас. |
судзе́йствуеш |
- |
| 3-я ас. |
судзе́йствуе |
судзе́йствуюць |
| Прошлы час |
| м. |
судзе́йстваваў |
судзе́йствавалі |
| ж. |
судзе́йствавала |
| н. |
судзе́йствавала |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Судзе́ты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Судзе́ты |
| Р. |
Судзе́т Судзе́таў |
| Д. |
Судзе́там |
| В. |
Судзе́ты |
| Т. |
Судзе́тамі |
| М. |
Судзе́тах |
судзе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
судзе́янне |
| Р. |
судзе́яння |
| Д. |
судзе́янню |
| В. |
судзе́янне |
| Т. |
судзе́яннем |
| М. |
судзе́янні |
Крыніцы:
piskunou2012.
Судзі́бар
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Судзі́бар |
| Р. |
Судзі́бара |
| Д. |
Судзі́бару |
| В. |
Судзі́бар |
| Т. |
Судзі́барам |
| М. |
Судзі́бары |
Судзі́лавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Судзі́лавічы |
| Р. |
Судзі́лавіч Судзі́лавічаў |
| Д. |
Судзі́лавічам |
| В. |
Судзі́лавічы |
| Т. |
Судзі́лавічамі |
| М. |
Судзі́лавічах |