Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

варушы́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. варушы́лка варушы́лкі
Р. варушы́лкі варушы́лак
Д. варушы́лцы варушы́лкам
В. варушы́лку варушы́лкі
Т. варушы́лкай
варушы́лкаю		 варушы́лкамі
М. варушы́лцы варушы́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

варушы́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варушы́льны варушы́льная варушы́льнае варушы́льныя
Р. варушы́льнага варушы́льнай
варушы́льнае		 варушы́льнага варушы́льных
Д. варушы́льнаму варушы́льнай варушы́льнаму варушы́льным
В. варушы́льны (неадуш.)
варушы́льнага (адуш.)		 варушы́льную варушы́льнае варушы́льныя (неадуш.)
варушы́льных (адуш.)
Т. варушы́льным варушы́льнай
варушы́льнаю		 варушы́льным варушы́льнымі
М. варушы́льным варушы́льнай варушы́льным варушы́льных

Крыніцы: piskunou2012.

варушы́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варушу́ся вару́шымся
2-я ас. вару́шышся вару́шыцеся
3-я ас. вару́шыцца вару́шацца
Прошлы час
м. варушы́ўся варушы́ліся
ж. варушы́лася
н. варушы́лася
Загадны лад
2-я ас. варушы́ся варушы́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час вару́шачыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

варушы́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. варушу́ вару́шым
2-я ас. вару́шыш вару́шыце
3-я ас. вару́шыць вару́шаць
Прошлы час
м. варушы́ў варушы́лі
ж. варушы́ла
н. варушы́ла
Загадны лад
2-я ас. варушы́ варушы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час вару́шачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

варушэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. варушэ́нне
Р. варушэ́ння
Д. варушэ́нню
В. варушэ́нне
Т. варушэ́ннем
М. варушэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

варфаламе́еўскі

прыметнік, адносны

адз.
ж.
Н. варфаламе́еўская
Р. варфаламе́еўскай
варфаламе́еўскае
Д. варфаламе́еўскай
В. варфаламе́еўскую
Т. варфаламе́еўскай
варфаламе́еўскаю
М. варфаламе́еўскай

Крыніцы: prym2009.

Вархі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вархі́
Р. Вархо́ў
Д. Варха́м
В. Вархі́
Т. Варха́мі
М. Варха́х

варча́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. варча́к варчакі́
Р. варчака́ варчако́ў
Д. варчаку́ варчака́м
В. варчака́ варчако́ў
Т. варчако́м варчака́мі
М. варчаку́ варчака́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

варчако́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варчако́вы варчако́вая варчако́вае варчако́выя
Р. варчако́вага варчако́вай
варчако́вае		 варчако́вага варчако́вых
Д. варчако́ваму варчако́вай варчако́ваму варчако́вым
В. варчако́вы (неадуш.)
варчако́вага (адуш.)		 варчако́вую варчако́вае варчако́выя (неадуш.)
варчако́вых (адуш.)
Т. варчако́вым варчако́вай
варчако́ваю		 варчако́вым варчако́вымі
М. варчако́вым варчако́вай варчако́вым варчако́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Варша́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Варша́ва
Р. Варша́вы
Д. Варша́ве
В. Варша́ву
Т. Варша́вай
Варша́ваю
М. Варша́ве