скуразаме́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скуразаме́ннік |
скуразаме́ннікі |
| Р. |
скуразаме́нніку |
скуразаме́ннікаў |
| Д. |
скуразаме́нніку |
скуразаме́ннікам |
| В. |
скуразаме́ннік |
скуразаме́ннікі |
| Т. |
скуразаме́ннікам |
скуразаме́ннікамі |
| М. |
скуразаме́нніку |
скуразаме́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
скуралу́п
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скуралу́п |
скуралу́пы |
| Р. |
скуралу́па |
скуралу́паў |
| Д. |
скуралу́пу |
скуралу́пам |
| В. |
скуралу́па |
скуралу́паў |
| Т. |
скуралу́пам |
скуралу́памі |
| М. |
скуралу́пе |
скуралу́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скуралу́пня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скуралу́пня |
скуралу́пні |
| Р. |
скуралу́пні |
скуралу́пняў |
| Д. |
скуралу́пні |
скуралу́пням |
| В. |
скуралу́пню |
скуралу́пні |
| Т. |
скуралу́пняй скуралу́пняю |
скуралу́пнямі |
| М. |
скуралу́пні |
скуралу́пнях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скуралу́пства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
скуралу́пства |
| Р. |
скуралу́пства |
| Д. |
скуралу́пству |
| В. |
скуралу́пства |
| Т. |
скуралу́пствам |
| М. |
скуралу́пстве |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
скурамі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
скурамі́т |
| Р. |
скурамі́ту |
| Д. |
скурамі́ту |
| В. |
скурамі́т |
| Т. |
скурамі́там |
| М. |
скурамі́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скурамі́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скурамі́тавы |
скурамі́тавая |
скурамі́тавае |
скурамі́тавыя |
| Р. |
скурамі́тавага |
скурамі́тавай |
скурамі́тавага |
скурамі́тавых |
| Д. |
скурамі́таваму |
скурамі́тавай |
скурамі́таваму |
скурамі́тавым |
| В. |
скурамі́тавы |
скурамі́тавую |
скурамі́тавае |
скурамі́тавыя |
| Т. |
скурамі́тавым |
скурамі́тавай скурамі́таваю |
скурамі́тавым |
скурамі́тавымі |
| М. |
скурамі́тавым |
скурамі́тавай |
скурамі́тавым |
скурамі́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скурамі́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скурамі́тны |
скурамі́тная |
скурамі́тнае |
скурамі́тныя |
| Р. |
скурамі́тнага |
скурамі́тнай скурамі́тнае |
скурамі́тнага |
скурамі́тных |
| Д. |
скурамі́тнаму |
скурамі́тнай |
скурамі́тнаму |
скурамі́тным |
| В. |
скурамі́тны (неадуш.) |
скурамі́тную |
скурамі́тнае |
скурамі́тныя (неадуш.) |
| Т. |
скурамі́тным |
скурамі́тнай скурамі́тнаю |
скурамі́тным |
скурамі́тнымі |
| М. |
скурамі́тным |
скурамі́тнай |
скурамі́тным |
скурамі́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012.
скура́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скура́нік |
скура́нікі |
| Р. |
скура́ніка |
скура́нікаў |
| Д. |
скура́ніку |
скура́нікам |
| В. |
скура́ніка |
скура́нікаў |
| Т. |
скура́нікам |
скура́нікамі |
| М. |
скура́ніку |
скура́ніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скурані́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скурані́к |
скуранікі́ |
| Р. |
скураніка́ |
скураніко́ў |
| Д. |
скураніку́ |
скураніка́м |
| В. |
скураніка́ |
скураніко́ў |
| Т. |
скураніко́м |
скураніка́мі |
| М. |
скураніку́ |
скураніка́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скура́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скура́нка |
скура́нкі |
| Р. |
скура́нкі |
скура́нак |
| Д. |
скура́нцы |
скура́нкам |
| В. |
скура́нку |
скура́нкі |
| Т. |
скура́нкай скура́нкаю |
скура́нкамі |
| М. |
скура́нцы |
скура́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.