скурані́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скурані́к скуранікі́
Р. скураніка́ скураніко́ў
Д. скураніку́ скураніка́м
В. скураніка́ скураніко́ў
Т. скураніко́м скураніка́мі
М. скураніку́ скураніка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)