Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

Сано́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сано́ва
Р. Сано́ва
Д. Сано́ву
В. Сано́ва
Т. Сано́вам
М. Сано́ве

сано́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сано́метр сано́метры
Р. сано́метра сано́метраў
Д. сано́метру сано́метрам
В. сано́метр сано́метры
Т. сано́метрам сано́метрамі
М. сано́метры сано́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

сано́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. сано́рнасць сано́рнасці
Р. сано́рнасці сано́рнасцяў
сано́рнасцей
Д. сано́рнасці сано́рнасцям
В. сано́рнасць сано́рнасці
Т. сано́рнасцю сано́рнасцямі
М. сано́рнасці сано́рнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

сано́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сано́рны сано́рная сано́рнае сано́рныя
Р. сано́рнага сано́рнай
сано́рнае		 сано́рнага сано́рных
Д. сано́рнаму сано́рнай сано́рнаму сано́рным
В. сано́рны (неадуш.)
сано́рнага (адуш.)		 сано́рную сано́рнае сано́рныя (неадуш.)
сано́рных (адуш.)
Т. сано́рным сано́рнай
сано́рнаю		 сано́рным сано́рнымі
М. сано́рным сано́рнай сано́рным сано́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сано́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сано́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

сано́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сано́ўнасць
Р. сано́ўнасці
Д. сано́ўнасці
В. сано́ўнасць
Т. сано́ўнасцю
М. сано́ўнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сано́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сано́ўнік сано́ўнікі
Р. сано́ўніка сано́ўнікаў
Д. сано́ўніку сано́ўнікам
В. сано́ўніка сано́ўнікаў
Т. сано́ўнікам сано́ўнікамі
М. сано́ўніку сано́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сано́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сано́ўніца сано́ўніцы
Р. сано́ўніцы сано́ўніц
Д. сано́ўніцы сано́ўніцам
В. сано́ўніцу сано́ўніц
Т. сано́ўніцай
сано́ўніцаю		 сано́ўніцамі
М. сано́ўніцы сано́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сано́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сано́ўніцкі сано́ўніцкая сано́ўніцкае сано́ўніцкія
Р. сано́ўніцкага сано́ўніцкай
сано́ўніцкае		 сано́ўніцкага сано́ўніцкіх
Д. сано́ўніцкаму сано́ўніцкай сано́ўніцкаму сано́ўніцкім
В. сано́ўніцкі (неадуш.)
сано́ўніцкага (адуш.)		 сано́ўніцкую сано́ўніцкае сано́ўніцкія (неадуш.)
сано́ўніцкіх (адуш.)
Т. сано́ўніцкім сано́ўніцкай
сано́ўніцкаю		 сано́ўніцкім сано́ўніцкімі
М. сано́ўніцкім сано́ўніцкай сано́ўніцкім сано́ўніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

сано́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сано́ўны сано́ўная сано́ўнае сано́ўныя
Р. сано́ўнага сано́ўнай
сано́ўнае		 сано́ўнага сано́ўных
Д. сано́ўнаму сано́ўнай сано́ўнаму сано́ўным
В. сано́ўны (неадуш.)
сано́ўнага (адуш.)		 сано́ўную сано́ўнае сано́ўныя (неадуш.)
сано́ўных (адуш.)
Т. сано́ўным сано́ўнай
сано́ўнаю		 сано́ўным сано́ўнымі
М. сано́ўным сано́ўнай сано́ўным сано́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.