Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

саксго́рн

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. саксго́рн саксго́рны
Р. саксго́рна саксго́рнаў
Д. саксго́рну саксго́рнам
В. саксго́рн саксго́рны
Т. саксго́рнам саксго́рнамі
М. саксго́рне саксго́рнах

Крыніцы: piskunou2012.

са́кскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. са́кскі са́кская са́кскае са́кскія
Р. са́кскага са́кскай
са́кскае
са́кскага са́кскіх
Д. са́кскаму са́кскай са́кскаму са́кскім
В. са́кскі (неадуш.)
са́кскага (адуш.)
са́кскую са́кскае са́кскія (неадуш.)
са́кскіх (адуш.)
Т. са́кскім са́кскай
са́кскаю
са́кскім са́кскімі
М. са́кскім са́кскай са́кскім са́кскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

саксо́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. саксо́нец саксо́нцы
Р. саксо́нца саксо́нцаў
Д. саксо́нцу саксо́нцам
В. саксо́нца саксо́нцаў
Т. саксо́нцам саксо́нцамі
М. саксо́нцу саксо́нцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Саксо́нія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Саксо́нія
Р. Саксо́ніі
Д. Саксо́ніі
В. Саксо́нію
Т. Саксо́ніяй
Саксо́ніяю
М. Саксо́ніі

Крыніцы: piskunou2012.

саксо́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. саксо́нка саксо́нкі
Р. саксо́нкі саксо́нак
Д. саксо́нцы саксо́нкам
В. саксо́нку саксо́нак
Т. саксо́нкай
саксо́нкаю
саксо́нкамі
М. саксо́нцы саксо́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

саксо́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саксо́нскі саксо́нская саксо́нскае саксо́нскія
Р. саксо́нскага саксо́нскай
саксо́нскае
саксо́нскага саксо́нскіх
Д. саксо́нскаму саксо́нскай саксо́нскаму саксо́нскім
В. саксо́нскі (неадуш.)
саксо́нскага (адуш.)
саксо́нскую саксо́нскае саксо́нскія (неадуш.)
саксо́нскіх (адуш.)
Т. саксо́нскім саксо́нскай
саксо́нскаю
саксо́нскім саксо́нскімі
М. саксо́нскім саксо́нскай саксо́нскім саксо́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сакулі́на

‘рак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сакулі́на сакулі́ны
Р. сакулі́ны сакулі́н
Д. сакулі́не сакулі́нам
В. сакулі́ну сакулі́н
Т. сакулі́най
сакулі́наю
сакулі́намі
М. сакулі́не сакулі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Саку́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Саку́ны
Р. Саку́н
Саку́наў
Д. Саку́нам
В. Саку́ны
Т. Саку́намі
М. Саку́нах

Сакуны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сакуны́
Р. Сакуно́ў
Д. Сакуна́м
В. Сакуны́
Т. Сакуна́мі
М. Сакуна́х

са́кура

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. са́кура са́куры
Р. са́куры са́кур
Д. са́куры са́курам
В. са́куру са́куры
Т. са́курай
са́кураю
са́курамі
М. са́куры са́курах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.