Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

нацыяналізава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нацыяналізу́ю нацыяналізу́ем
2-я ас. нацыяналізу́еш нацыяналізу́еце
3-я ас. нацыяналізу́е нацыяналізу́юць
Прошлы час
м. нацыяналізава́ў нацыяналізава́лі
ж. нацыяналізава́ла
н. нацыяналізава́ла
Загадны лад
2-я ас. нацыяналізу́й нацыяналізу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нацыяналізава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нацыяналіза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. нацыяналіза́цыя
Р. нацыяналіза́цыі
Д. нацыяналіза́цыі
В. нацыяналіза́цыю
Т. нацыяналіза́цыяй
нацыяналіза́цыяю
М. нацыяналіза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нацыяналі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. нацыяналі́зм
Р. нацыяналі́зму
Д. нацыяналі́зму
В. нацыяналі́зм
Т. нацыяналі́змам
М. нацыяналі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нацыяналі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нацыяналі́ст нацыяналі́сты
Р. нацыяналі́ста нацыяналі́стаў
Д. нацыяналі́сту нацыяналі́стам
В. нацыяналі́ста нацыяналі́стаў
Т. нацыяналі́стам нацыяналі́стамі
М. нацыяналі́сце нацыяналі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нацыяналі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нацыяналі́стка нацыяналі́сткі
Р. нацыяналі́сткі нацыяналі́стак
Д. нацыяналі́стцы нацыяналі́сткам
В. нацыяналі́стку нацыяналі́стак
Т. нацыяналі́сткай
нацыяналі́сткаю		 нацыяналі́сткамі
М. нацыяналі́стцы нацыяналі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нацыяналісты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
нацыяналісты́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

нацыяналісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нацыяналісты́чны нацыяналісты́чная нацыяналісты́чнае нацыяналісты́чныя
Р. нацыяналісты́чнага нацыяналісты́чнай
нацыяналісты́чнае		 нацыяналісты́чнага нацыяналісты́чных
Д. нацыяналісты́чнаму нацыяналісты́чнай нацыяналісты́чнаму нацыяналісты́чным
В. нацыяналісты́чны (неадуш.)
нацыяналісты́чнага (адуш.)		 нацыяналісты́чную нацыяналісты́чнае нацыяналісты́чныя (неадуш.)
нацыяналісты́чных (адуш.)
Т. нацыяналісты́чным нацыяналісты́чнай
нацыяналісты́чнаю		 нацыяналісты́чным нацыяналісты́чнымі
М. нацыяналісты́чным нацыяналісты́чнай нацыяналісты́чным нацыяналісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нацыяналі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нацыяналі́сцкі нацыяналі́сцкая нацыяналі́сцкае нацыяналі́сцкія
Р. нацыяналі́сцкага нацыяналі́сцкай
нацыяналі́сцкае		 нацыяналі́сцкага нацыяналі́сцкіх
Д. нацыяналі́сцкаму нацыяналі́сцкай нацыяналі́сцкаму нацыяналі́сцкім
В. нацыяналі́сцкі (неадуш.)
нацыяналі́сцкага (адуш.)		 нацыяналі́сцкую нацыяналі́сцкае нацыяналі́сцкія (неадуш.)
нацыяналі́сцкіх (адуш.)
Т. нацыяналі́сцкім нацыяналі́сцкай
нацыяналі́сцкаю		 нацыяналі́сцкім нацыяналі́сцкімі
М. нацыяналі́сцкім нацыяналі́сцкай нацыяналі́сцкім нацыяналі́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

нацыяна́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
нацыяна́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

нацыяна́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. нацыяна́льнасць нацыяна́льнасці
Р. нацыяна́льнасці нацыяна́льнасцей
нацыяна́льнасцяў
Д. нацыяна́льнасці нацыяна́льнасцям
В. нацыяна́льнасць нацыяна́льнасці
Т. нацыяна́льнасцю нацыяна́льнасцямі
М. нацыяна́льнасці нацыяна́льнасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.