гамзі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гамжу́ |
гамзі́м |
2-я ас. |
гамзі́ш |
гамзіце́ |
3-я ас. |
гамзі́ць |
гамзя́ць |
Прошлы час |
м. |
гамзі́ў |
гамзі́лі |
ж. |
гамзі́ла |
н. |
гамзі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гамзі́ |
гамзі́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гамзячы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Га́мзічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Га́мзічы |
Р. |
Га́мзіч Га́мзічаў |
Д. |
Га́мзічам |
В. |
Га́мзічы |
Т. |
Га́мзічамі |
М. |
Га́мзічах |
гамзу́ля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гамзу́ля |
гамзу́лі |
Р. |
гамзу́лі |
гамзу́ль |
Д. |
гамзу́лі |
гамзу́лям |
В. |
гамзу́лю |
гамзу́лі |
Т. |
гамзу́ляй гамзу́ляю |
гамзу́лямі |
М. |
гамзу́лі |
гамзу́лях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гамзялё́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гамзялё́ва |
Р. |
Гамзялё́ва |
Д. |
Гамзялё́ву |
В. |
Гамзялё́ва |
Т. |
Гамзялё́вам |
М. |
Гамзялё́ве |
гаміле́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гаміле́тыка |
Р. |
гаміле́тыкі |
Д. |
гаміле́тыцы |
В. |
гаміле́тыку |
Т. |
гаміле́тыкай гаміле́тыкаю |
М. |
гаміле́тыцы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
гамі́лія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гамі́лія |
гамі́ліі |
Р. |
гамі́ліі |
гамі́лій |
Д. |
гамі́ліі |
гамі́ліям |
В. |
гамі́лію |
гамі́ліі |
Т. |
гамі́ліяй гамі́ліяю |
гамі́ліямі |
М. |
гамі́ліі |
гамі́ліях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Га́мільтан
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Га́мільтан |
Р. |
Га́мільтана |
Д. |
Га́мільтану |
В. |
Га́мільтан |
Т. |
Га́мільтанам |
М. |
Га́мільтане |
гамінда́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гамінда́н |
Р. |
гамінда́на |
Д. |
гамінда́ну |
В. |
гамінда́н |
Т. |
гамінда́нам |
М. |
гамінда́не |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
гамінда́навец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гамінда́навец |
гамінда́наўцы |
Р. |
гамінда́наўца |
гамінда́наўцаў |
Д. |
гамінда́наўцу |
гамінда́наўцам |
В. |
гамінда́наўца |
гамінда́наўцаў |
Т. |
гамінда́наўцам |
гамінда́наўцамі |
М. |
гамінда́наўцу |
гамінда́наўцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.