Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
агдежзйлнпрстхцчш

вуго́льчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вуго́льчык вуго́льчыкі
Р. вуго́льчыка вуго́льчыкаў
Д. вуго́льчыку вуго́льчыкам
В. вуго́льчык вуго́льчыкі
Т. вуго́льчыкам вуго́льчыкамі
М. вуго́льчыку вуго́льчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вуго́льшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вуго́льшчына
Р. Вуго́льшчыны
Д. Вуго́льшчыне
В. Вуго́льшчыну
Т. Вуго́льшчынай
Вуго́льшчынаю
М. Вуго́льшчыне

вуго́р

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вуго́р вугры́
Р. вугра́ вугро́ў
Д. вугру́ вугра́м
В. вугра́ вугро́ў
Т. вугро́м вугра́мі
М. вугры́ вугра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

вуго́р

‘бугарок на скуры’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вуго́р вугры́
Р. вугра́ вугро́ў
Д. вугру́ вугра́м
В. вуго́р вугры́
Т. вугро́м вугра́мі
М. вугры́ вугра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

вуго́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вуго́рскі вуго́рская вуго́рскае вуго́рскія
Р. вуго́рскага вуго́рскай
вуго́рскае		 вуго́рскага вуго́рскіх
Д. вуго́рскаму вуго́рскай вуго́рскаму вуго́рскім
В. вуго́рскі (неадуш.)
вуго́рскага (адуш.)		 вуго́рскую вуго́рскае вуго́рскія (неадуш.)
вуго́рскіх (адуш.)
Т. вуго́рскім вуго́рскай
вуго́рскаю		 вуго́рскім вуго́рскімі
М. вуго́рскім вуго́рскай вуго́рскім вуго́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

вуграва́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вуграва́тасць
Р. вуграва́тасці
Д. вуграва́тасці
В. вуграва́тасць
Т. вуграва́тасцю
М. вуграва́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вуграва́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вуграва́ты вуграва́тая вуграва́тае вуграва́тыя
Р. вуграва́тага вуграва́тай
вуграва́тае		 вуграва́тага вуграва́тых
Д. вуграва́таму вуграва́тай вуграва́таму вуграва́тым
В. вуграва́ты (неадуш.)
вуграва́тага (адуш.)		 вуграва́тую вуграва́тае вуграва́тыя (неадуш.)
вуграва́тых (адуш.)
Т. вуграва́тым вуграва́тай
вуграва́таю		 вуграва́тым вуграва́тымі
М. вуграва́тым вуграва́тай вуграва́тым вуграва́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вугранё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. вугранё́ вуграня́ты
Р. вуграня́ці вуграня́т
Д. вуграня́ці вуграня́там
В. вугранё́ вуграня́т
Т. вугранё́м вуграня́тамі
М. вуграня́ці вуграня́тах

Іншыя варыянты: вуграня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вуграня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. вуграня́ вуграня́ты
Р. вуграня́ці вуграня́т
Д. вуграня́ці вуграня́там
В. вуграня́ вуграня́т
Т. вугранё́м вуграня́тамі
М. вуграня́ці вуграня́тах

Іншыя варыянты: вугранё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

вугрападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вугрападо́бны вугрападо́бная вугрападо́бнае вугрападо́бныя
Р. вугрападо́бнага вугрападо́бнай
вугрападо́бнае		 вугрападо́бнага вугрападо́бных
Д. вугрападо́бнаму вугрападо́бнай вугрападо́бнаму вугрападо́бным
В. вугрападо́бны (неадуш.)
вугрападо́бнага (адуш.)		 вугрападо́бную вугрападо́бнае вугрападо́бныя (неадуш.)
вугрападо́бных (адуш.)
Т. вугрападо́бным вугрападо́бнай
вугрападо́бнаю		 вугрападо́бным вугрападо́бнымі
М. вугрападо́бным вугрападо́бнай вугрападо́бным вугрападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.