біяразбура́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
біяразбура́льнік |
біяразбура́льнікі |
Р. |
біяразбура́льніка |
біяразбура́льнікаў |
Д. |
біяразбура́льніку |
біяразбура́льнікам |
В. |
біяразбура́льнік |
біяразбура́льнікі |
Т. |
біяразбура́льнікам |
біяразбура́льнікамі |
М. |
біяразбура́льніку |
біяразбура́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяразбурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
біяразбурэ́нне |
біяразбурэ́нні |
Р. |
біяразбурэ́ння |
біяразбурэ́нняў |
Д. |
біяразбурэ́нню |
біяразбурэ́нням |
В. |
біяразбурэ́нне |
біяразбурэ́нні |
Т. |
біяразбурэ́ннем |
біяразбурэ́ннямі |
М. |
біяразбурэ́нні |
біяразбурэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяро́бат
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
біяро́бат |
біяро́баты |
Р. |
біяро́бата |
біяро́батаў |
Д. |
біяро́бату |
біяро́батам |
В. |
біяро́бата |
біяро́батаў |
Т. |
біяро́батам |
біяро́батамі |
М. |
біяро́баце |
біяро́батах |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяры́тм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
біяры́тм |
біяры́тмы |
Р. |
біяры́тму |
біяры́тмаў |
Д. |
біяры́тму |
біяры́тмам |
В. |
біяры́тм |
біяры́тмы |
Т. |
біяры́тмам |
біяры́тмамі |
М. |
біяры́тме |
біяры́тмах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
біярытмало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
біярытмало́гія |
Р. |
біярытмало́гіі |
Д. |
біярытмало́гіі |
В. |
біярытмало́гію |
Т. |
біярытмало́гіяй біярытмало́гіяю |
М. |
біярытмало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
біярытмі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
біярытмі́чны |
біярытмі́чная |
біярытмі́чнае |
біярытмі́чныя |
Р. |
біярытмі́чнага |
біярытмі́чнай біярытмі́чнае |
біярытмі́чнага |
біярытмі́чных |
Д. |
біярытмі́чнаму |
біярытмі́чнай |
біярытмі́чнаму |
біярытмі́чным |
В. |
біярытмі́чны (неадуш.) біярытмі́чнага (адуш.) |
біярытмі́чную |
біярытмі́чнае |
біярытмі́чныя (неадуш.) біярытмі́чных (адуш.) |
Т. |
біярытмі́чным |
біярытмі́чнай біярытмі́чнаю |
біярытмі́чным |
біярытмі́чнымі |
М. |
біярытмі́чным |
біярытмі́чнай |
біярытмі́чным |
біярытмі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
біярэа́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
біярэа́ктар |
біярэа́ктары |
Р. |
біярэа́ктара |
біярэа́ктараў |
Д. |
біярэа́ктару |
біярэа́ктарам |
В. |
біярэа́ктар |
біярэа́ктары |
Т. |
біярэа́ктарам |
біярэа́ктарамі |
М. |
біярэа́ктары |
біярэа́ктарах |
Крыніцы:
piskunou2012.