Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зноўабра́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зноўабра́ны	зноўабра́ная	зноўабра́нае	зноўабра́ныя
Р.	зноўабра́нага	зноўабра́най зноўабра́нае	зноўабра́нага	зноўабра́ных
Д.	зноўабра́наму	зноўабра́най	зноўабра́наму	зноўабра́ным
В.	зноўабра́ны (неадуш.) зноўабра́нага (адуш.)	зноўабра́ную	зноўабра́нае	зноўабра́ныя (неадуш.) зноўабра́ных (адуш.)
Т.	зноўабра́ным	зноўабра́най зноўабра́наю	зноўабра́ным	зноўабра́нымі
М.	зноўабра́ным	зноўабра́най	зноўабра́ным	зноўабра́ных

Крыніцы: piskunou2012.

зно́ўкі

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
зно́ўкі	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

зно́ўку

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
зно́ўку	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

зно́ў-такі

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
зно́ў-такі зноў-такі́	-	-

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

зно́шанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зно́шаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зно́шаны	зно́шаная	зно́шанае	зно́шаныя
Р.	зно́шанага	зно́шанай зно́шанае	зно́шанага	зно́шаных
Д.	зно́шанаму	зно́шанай	зно́шанаму	зно́шаным
В.	зно́шаны (неадуш.) зно́шанага (адуш.)	зно́шаную	зно́шанае	зно́шаныя (неадуш.) зно́шаных (адуш.)
Т.	зно́шаным	зно́шанай зно́шанаю	зно́шаным	зно́шанымі
М.	зно́шаным	зно́шанай	зно́шаным	зно́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зно́шаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зно́шаны	зно́шаная	зно́шанае	зно́шаныя
Р.	зно́шанага	зно́шанай зно́шанае	зно́шанага	зно́шаных
Д.	зно́шанаму	зно́шанай	зно́шанаму	зно́шаным
В.	зно́шаны (неадуш.) зно́шанага (адуш.)	зно́шаную	зно́шанае	зно́шаныя (неадуш.) зно́шаных (адуш.)
Т.	зно́шаным	зно́шанай зно́шанаю	зно́шаным	зно́шанымі
М.	зно́шаным	зно́шанай	зно́шаным	зно́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зно́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зно́шаны	зно́шаная	зно́шанае	зно́шаныя
Р.	зно́шанага	зно́шанай зно́шанае	зно́шанага	зно́шаных
Д.	зно́шанаму	зно́шанай	зно́шанаму	зно́шаным
В.	зно́шаны (неадуш.) зно́шанага (адуш.)	зно́шаную	зно́шанае	зно́шаныя (неадуш.) зно́шаных (адуш.)
Т.	зно́шаным	зно́шанай зно́шанаю	зно́шаным	зно́шанымі
М.	зно́шаным	зно́шанай	зно́шаным	зно́шаных

Кароткая форма: зно́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зно́швальнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зно́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Verbum