Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

няўзбу́джаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўзбу́джаны	няўзбу́джаная	няўзбу́джанае	няўзбу́джаныя
Р.	няўзбу́джанага	няўзбу́джанай няўзбу́джанае	няўзбу́джанага	няўзбу́джаных
Д.	няўзбу́джанаму	няўзбу́джанай	няўзбу́джанаму	няўзбу́джаным
В.	няўзбу́джаны (неадуш.) няўзбу́джанага (адуш.)	няўзбу́джаную	няўзбу́джанае	няўзбу́джаныя (неадуш.) няўзбу́джаных (адуш.)
Т.	няўзбу́джаным	няўзбу́джанай няўзбу́джанаю	няўзбу́джаным	няўзбу́джанымі
М.	няўзбу́джаным	няўзбу́джанай	няўзбу́джаным	няўзбу́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

няўзбу́джаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўзбу́джаны	няўзбу́джаная	няўзбу́джанае	няўзбу́джаныя
Р.	няўзбу́джанага	няўзбу́джанай няўзбу́джанае	няўзбу́джанага	няўзбу́джаных
Д.	няўзбу́джанаму	няўзбу́джанай	няўзбу́джанаму	няўзбу́джаным
В.	няўзбу́джаны (неадуш.) няўзбу́джанага (адуш.)	няўзбу́джаную	няўзбу́джанае	няўзбу́джаныя (неадуш.) няўзбу́джаных (адуш.)
Т.	няўзбу́джаным	няўзбу́джанай няўзбу́джанаю	няўзбу́джаным	няўзбу́джанымі
М.	няўзбу́джаным	няўзбу́джанай	няўзбу́джаным	няўзбу́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

няўзбу́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўзбу́джаны	няўзбу́джаная	няўзбу́джанае	няўзбу́джаныя
Р.	няўзбу́джанага	няўзбу́джанай няўзбу́джанае	няўзбу́джанага	няўзбу́джаных
Д.	няўзбу́джанаму	няўзбу́джанай	няўзбу́джанаму	няўзбу́джаным
В.	няўзбу́джаны (неадуш.) няўзбу́джанага (адуш.)	няўзбу́джаную	няўзбу́джанае	няўзбу́джаныя (неадуш.) няўзбу́джаных (адуш.)
Т.	няўзбу́джаным	няўзбу́джанай няўзбу́джанаю	няўзбу́джаным	няўзбу́джанымі
М.	няўзбу́джаным	няўзбу́джанай	няўзбу́джаным	няўзбу́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

няўзбу́длівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

няўзбу́длівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўзбу́длівы	няўзбу́длівая	няўзбу́длівае	няўзбу́длівыя
Р.	няўзбу́длівага	няўзбу́длівай няўзбу́длівае	няўзбу́длівага	няўзбу́длівых
Д.	няўзбу́дліваму	няўзбу́длівай	няўзбу́дліваму	няўзбу́длівым
В.	няўзбу́длівы (неадуш.) няўзбу́длівага (адуш.)	няўзбу́длівую	няўзбу́длівае	няўзбу́длівыя (неадуш.) няўзбу́длівых (адуш.)
Т.	няўзбу́длівым	няўзбу́длівай няўзбу́дліваю	няўзбу́длівым	няўзбу́длівымі
М.	няўзбу́длівым	няўзбу́длівай	няўзбу́длівым	няўзбу́длівых

Крыніцы: piskunou2012.

няўзбу́раны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўзбу́раны	няўзбу́раная	няўзбу́ранае	няўзбу́раныя
Р.	няўзбу́ранага	няўзбу́ранай няўзбу́ранае	няўзбу́ранага	няўзбу́раных
Д.	няўзбу́ранаму	няўзбу́ранай	няўзбу́ранаму	няўзбу́раным
В.	няўзбу́раны (неадуш.) няўзбу́ранага (адуш.)	няўзбу́раную	няўзбу́ранае	няўзбу́раныя (неадуш.) няўзбу́раных (адуш.)
Т.	няўзбу́раным	няўзбу́ранай няўзбу́ранаю	няўзбу́раным	няўзбу́ранымі
М.	няўзбу́раным	няўзбу́ранай	няўзбу́раным	няўзбу́раных

Крыніцы: piskunou2012.

няўзбу́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	няўзбу́раны	няўзбу́раная	няўзбу́ранае	няўзбу́раныя
Р.	няўзбу́ранага	няўзбу́ранай няўзбу́ранае	няўзбу́ранага	няўзбу́раных
Д.	няўзбу́ранаму	няўзбу́ранай	няўзбу́ранаму	няўзбу́раным
В.	няўзбу́раны (неадуш.) няўзбу́ранага (адуш.)	няўзбу́раную	няўзбу́ранае	няўзбу́раныя (неадуш.) няўзбу́раных (адуш.)
Т.	няўзбу́раным	няўзбу́ранай няўзбу́ранаю	няўзбу́раным	няўзбу́ранымі
М.	няўзбу́раным	няўзбу́ранай	няўзбу́раным	няўзбу́раных

Крыніцы: piskunou2012.

няўзбы́т

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
няўзбы́т	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

няўзгля́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

няўзгля́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum