Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

варся́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. варся́нка варся́нкі
Р. варся́нкі варся́нак
Д. варся́нцы варся́нкам
В. варся́нку варся́нкі
Т. варся́нкай
варся́нкаю
варся́нкамі
М. варся́нцы варся́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

варся́нкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варся́нкавы варся́нкавая варся́нкавае варся́нкавыя
Р. варся́нкавага варся́нкавай
варся́нкавае
варся́нкавага варся́нкавых
Д. варся́нкаваму варся́нкавай варся́нкаваму варся́нкавым
В. варся́нкавы (неадуш.)
варся́нкавага (адуш.)
варся́нкавую варся́нкавае варся́нкавыя (неадуш.)
варся́нкавых (адуш.)
Т. варся́нкавым варся́нкавай
варся́нкаваю
варся́нкавым варся́нкавымі
М. варся́нкавым варся́нкавай варся́нкавым варся́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

варся́нкавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. варся́нкавыя
Р. варся́нкавых
Д. варся́нкавым
В. варся́нкавыя
Т. варся́нкавымі
М. варся́нкавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

варсяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варсяны́ варсяна́я варсяно́е варсяны́я
Р. варсяно́га варсяно́й
варсяно́е
варсяно́га варсяны́х
Д. варсяно́му варсяно́й варсяно́му варсяны́м
В. варсяны́ (неадуш.)
варсяно́га (адуш.)
варсяну́ю варсяно́е варсяны́я (неадуш.)
варсяны́х (адуш.)
Т. варсяны́м варсяно́й
варсяно́ю
варсяны́м варсяны́мі
М. варсяны́м варсяно́й варсяны́м варсяны́х

Іншыя варыянты: варся́ны.

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

варся́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варся́ны варся́ная варся́нае варся́ныя
Р. варся́нага варся́най
варся́нае
варся́нага варся́ных
Д. варся́наму варся́най варся́наму варся́ным
В. варся́нага
варся́ны (неадуш.)
варся́ную варся́нае варся́ныя (неадуш.)
Т. варся́ным варся́най
варся́наю
варся́ным варся́нымі
М. варся́ным варся́най варся́ным варся́ных

Іншыя варыянты: варсяны́.

Крыніцы: krapivabr2012.

ва́рта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ва́рта
Р. ва́рты
Д. ва́рце
В. ва́рту
Т. ва́ртай
ва́ртаю
М. ва́рце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ва́рта

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ва́рта - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

ва́рта

прэдыкатыў

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

вартава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вартава́льны вартава́льная вартава́льнае вартава́льныя
Р. вартава́льнага вартава́льнай
вартава́льнае
вартава́льнага вартава́льных
Д. вартава́льнаму вартава́льнай вартава́льнаму вартава́льным
В. вартава́льны (неадуш.)
вартава́льнага (адуш.)
вартава́льную вартава́льнае вартава́льныя (неадуш.)
вартава́льных (адуш.)
Т. вартава́льным вартава́льнай
вартава́льнаю
вартава́льным вартава́льнымі
М. вартава́льным вартава́льнай вартава́льным вартава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

вартава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вартава́нне
Р. вартава́ння
Д. вартава́нню
В. вартава́нне
Т. вартава́ннем
М. вартава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.