Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю
аоуыэ

трыво́жыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трыво́жу трыво́жым
2-я ас. трыво́жыш трыво́жыце
3-я ас. трыво́жыць трыво́жаць
Прошлы час
м. трыво́жыў трыво́жылі
ж. трыво́жыла
н. трыво́жыла
Загадны лад
2-я ас. трыво́ж трыво́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час трыво́жачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трывуго́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трывуго́лка трывуго́лкі
Р. трывуго́лкі трывуго́лак
Д. трывуго́лцы трывуго́лкам
В. трывуго́лку трывуго́лкі
Т. трывуго́лкай
трывуго́лкаю		 трывуго́лкамі
М. трывуго́лцы трывуго́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

трыву́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
трыву́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

трыву́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. трыву́льнасць
Р. трыву́льнасці
Д. трыву́льнасці
В. трыву́льнасць
Т. трыву́льнасцю
М. трыву́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

трыву́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыву́льны трыву́льная трыву́льнае трыву́льныя
Р. трыву́льнага трыву́льнай
трыву́льнае		 трыву́льнага трыву́льных
Д. трыву́льнаму трыву́льнай трыву́льнаму трыву́льным
В. трыву́льны (неадуш.)
трыву́льнага (адуш.)		 трыву́льную трыву́льнае трыву́льныя (неадуш.)
трыву́льных (адуш.)
Т. трыву́льным трыву́льнай
трыву́льнаю		 трыву́льным трыву́льнымі
М. трыву́льным трыву́льнай трыву́льным трыву́льных

Крыніцы: piskunou2012.

трыву́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыву́х трыву́хі
Р. трыву́ха трыву́хаў
Д. трыву́ху трыву́хам
В. трыву́х трыву́хі
Т. трыву́хам трыву́хамі
М. трыву́ху трыву́хах

Крыніцы: piskunou2012.

трыву́ча

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
трыву́ча - -

Крыніцы: piskunou2012.

трыву́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. трыву́часць
Р. трыву́часці
Д. трыву́часці
В. трыву́часць
Т. трыву́часцю
М. трыву́часці

Крыніцы: piskunou2012.

трыву́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыву́чы трыву́чая трыву́чае трыву́чыя
Р. трыву́чага трыву́чай
трыву́чае		 трыву́чага трыву́чых
Д. трыву́чаму трыву́чай трыву́чаму трыву́чым
В. трыву́чы (неадуш.)
трыву́чага (адуш.)		 трыву́чую трыву́чае трыву́чыя (неадуш.)
трыву́чых (адуш.)
Т. трыву́чым трыву́чай
трыву́чаю		 трыву́чым трыву́чымі
М. трыву́чым трыву́чай трыву́чым трыву́чых

Крыніцы: piskunou2012.

трыву́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трыву́шка трыву́шкі
Р. трыву́шкі трыву́шак
Д. трыву́шцы трыву́шкам
В. трыву́шку трыву́шкі
Т. трыву́шкай
трыву́шкаю		 трыву́шкамі
М. трыву́шцы трыву́шках

Крыніцы: piskunou2012.