аняме́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аняме́чу |
аняме́чым |
| 2-я ас. |
аняме́чыш |
аняме́чыце |
| 3-я ас. |
аняме́чыць |
аняме́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
аняме́чыў |
аняме́чылі |
| ж. |
аняме́чыла |
| н. |
аняме́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аняме́ч |
аняме́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аняме́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
анясме́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
анясме́лены |
анясме́леная |
анясме́ленае |
анясме́леныя |
| Р. |
анясме́ленага |
анясме́ленай анясме́ленае |
анясме́ленага |
анясме́леных |
| Д. |
анясме́ленаму |
анясме́ленай |
анясме́ленаму |
анясме́леным |
| В. |
анясме́лены (неадуш.) анясме́ленага (адуш.) |
анясме́леную |
анясме́ленае |
анясме́леныя (неадуш.) анясме́леных (адуш.) |
| Т. |
анясме́леным |
анясме́ленай анясме́ленаю |
анясме́леным |
анясме́ленымі |
| М. |
анясме́леным |
анясме́ленай |
анясме́леным |
анясме́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Анято́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Анято́ва |
| Р. |
Анято́ва |
| Д. |
Анято́ву |
| В. |
Анято́ва |
| Т. |
Анято́вам |
| М. |
Анято́ве |