аняме́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аняме́лы |
аняме́лая |
аняме́лае |
аняме́лыя |
| Р. |
аняме́лага |
аняме́лай аняме́лае |
аняме́лага |
аняме́лых |
| Д. |
аняме́ламу |
аняме́лай |
аняме́ламу |
аняме́лым |
| В. |
аняме́лы (неадуш.) аняме́лага (адуш.) |
аняме́лую |
аняме́лае |
аняме́лыя (неадуш.) аняме́лых (адуш.) |
| Т. |
аняме́лым |
аняме́лай аняме́лаю |
аняме́лым |
аняме́лымі |
| М. |
аняме́лым |
аняме́лай |
аняме́лым |
аняме́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аняме́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аняме́нне |
| Р. |
аняме́ння |
| Д. |
аняме́нню |
| В. |
аняме́нне |
| Т. |
аняме́ннем |
| М. |
аняме́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аняме́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аняме́ю |
аняме́ем |
| 2-я ас. |
аняме́еш |
аняме́еце |
| 3-я ас. |
аняме́е |
аняме́юць |
| Прошлы час |
| м. |
аняме́ў |
аняме́лі |
| ж. |
аняме́ла |
| н. |
аняме́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аняме́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аняме́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аняме́чанне |
| Р. |
аняме́чання |
| Д. |
аняме́чанню |
| В. |
аняме́чанне |
| Т. |
аняме́чаннем |
| М. |
аняме́чанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аняме́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аняме́чаны |
аняме́чаная |
аняме́чанае |
аняме́чаныя |
| Р. |
аняме́чанага |
аняме́чанай аняме́чанае |
аняме́чанага |
аняме́чаных |
| Д. |
аняме́чанаму |
аняме́чанай |
аняме́чанаму |
аняме́чаным |
| В. |
аняме́чаны (неадуш.) аняме́чанага (адуш.) |
аняме́чаную |
аняме́чанае |
аняме́чаныя (неадуш.) аняме́чаных (адуш.) |
| Т. |
аняме́чаным |
аняме́чанай аняме́чанаю |
аняме́чаным |
аняме́чанымі |
| М. |
аняме́чаным |
аняме́чанай |
аняме́чаным |
аняме́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аняме́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аняме́чаны |
аняме́чаная |
аняме́чанае |
аняме́чаныя |
| Р. |
аняме́чанага |
аняме́чанай аняме́чанае |
аняме́чанага |
аняме́чаных |
| Д. |
аняме́чанаму |
аняме́чанай |
аняме́чанаму |
аняме́чаным |
| В. |
аняме́чаны (неадуш.) аняме́чанага (адуш.) |
аняме́чаную |
аняме́чанае |
аняме́чаныя (неадуш.) аняме́чаных (адуш.) |
| Т. |
аняме́чаным |
аняме́чанай аняме́чанаю |
аняме́чаным |
аняме́чанымі |
| М. |
аняме́чаным |
аняме́чанай |
аняме́чаным |
аняме́чаных |
Кароткая форма: аняме́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аняме́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аняме́чванне |
| Р. |
аняме́чвання |
| Д. |
аняме́чванню |
| В. |
аняме́чванне |
| Т. |
аняме́чваннем |
| М. |
аняме́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аняме́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аняме́чваюся |
аняме́чваемся |
| 2-я ас. |
аняме́чваешся |
аняме́чваецеся |
| 3-я ас. |
аняме́чваецца |
аняме́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
аняме́чваўся |
аняме́чваліся |
| ж. |
аняме́чвалася |
| н. |
аняме́чвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
аняме́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аняме́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аняме́чваю |
аняме́чваем |
| 2-я ас. |
аняме́чваеш |
аняме́чваеце |
| 3-я ас. |
аняме́чвае |
аняме́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
аняме́чваў |
аняме́чвалі |
| ж. |
аняме́чвала |
| н. |
аняме́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аняме́чвай |
аняме́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
аняме́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аняме́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аняме́чуся |
аняме́чымся |
| 2-я ас. |
аняме́чышся |
аняме́чыцеся |
| 3-я ас. |
аняме́чыцца |
аняме́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
аняме́чыўся |
аняме́чыліся |
| ж. |
аняме́чылася |
| н. |
аняме́чылася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аняме́чыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.