трэці́равацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
трэці́руюся |
трэці́руемся |
2-я ас. |
трэці́руешся |
трэці́руецеся |
3-я ас. |
трэці́руецца |
трэці́руюцца |
Прошлы час |
м. |
трэці́раваўся |
трэці́раваліся |
ж. |
трэці́равалася |
н. |
трэці́равалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
трэці́руючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
трэці́раваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
трэці́рую |
трэці́руем |
2-я ас. |
трэці́руеш |
трэці́руеце |
3-я ас. |
трэці́руе |
трэці́руюць |
Прошлы час |
м. |
трэці́раваў |
трэці́равалі |
ж. |
трэці́равала |
н. |
трэці́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
трэці́руй |
трэці́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
трэці́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэ́ць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трэ́ць |
трэ́ці |
Р. |
трэ́ці |
траце́й |
Д. |
трэ́ці |
траця́м |
В. |
трэ́ць |
трэ́ці |
Т. |
трэ́ццю |
траця́мі |
М. |
трэ́ці |
траця́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэцяго́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трэцяго́днік |
трэцяго́днікі |
Р. |
трэцяго́дніка |
трэцяго́днікаў |
Д. |
трэцяго́дніку |
трэцяго́днікам |
В. |
трэцяго́дніка |
трэцяго́днікаў |
Т. |
трэцяго́днікам |
трэцяго́днікамі |
М. |
трэцяго́дніку |
трэцяго́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
трэцякла́сна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
трэцякла́сна |
- |
- |
трэцякла́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трэцякла́снік |
трэцякла́снікі |
Р. |
трэцякла́сніка |
трэцякла́снікаў |
Д. |
трэцякла́сніку |
трэцякла́снікам |
В. |
трэцякла́сніка |
трэцякла́снікаў |
Т. |
трэцякла́снікам |
трэцякла́снікамі |
М. |
трэцякла́сніку |
трэцякла́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэцякла́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трэцякла́сніца |
трэцякла́сніцы |
Р. |
трэцякла́сніцы |
трэцякла́сніц |
Д. |
трэцякла́сніцы |
трэцякла́сніцам |
В. |
трэцякла́сніцу |
трэцякла́сніц |
Т. |
трэцякла́сніцай трэцякла́сніцаю |
трэцякла́сніцамі |
М. |
трэцякла́сніцы |
трэцякла́сніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэцякла́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
трэцякла́сны |
трэцякла́сная |
трэцякла́снае |
трэцякла́сныя |
Р. |
трэцякла́снага |
трэцякла́снай трэцякла́снае |
трэцякла́снага |
трэцякла́сных |
Д. |
трэцякла́снаму |
трэцякла́снай |
трэцякла́снаму |
трэцякла́сным |
В. |
трэцякла́сны (неадуш.) трэцякла́снага (адуш.) |
трэцякла́сную |
трэцякла́снае |
трэцякла́сныя (неадуш.) трэцякла́сных (адуш.) |
Т. |
трэцякла́сным |
трэцякла́снай трэцякла́снаю |
трэцякла́сным |
трэцякла́снымі |
М. |
трэцякла́сным |
трэцякла́снай |
трэцякла́сным |
трэцякла́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэцяку́рснік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трэцяку́рснік |
трэцяку́рснікі |
Р. |
трэцяку́рсніка |
трэцяку́рснікаў |
Д. |
трэцяку́рсніку |
трэцяку́рснікам |
В. |
трэцяку́рсніка |
трэцяку́рснікаў |
Т. |
трэцяку́рснікам |
трэцяку́рснікамі |
М. |
трэцяку́рсніку |
трэцяку́рсніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
трэцяку́рсніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трэцяку́рсніца |
трэцяку́рсніцы |
Р. |
трэцяку́рсніцы |
трэцяку́рсніц |
Д. |
трэцяку́рсніцы |
трэцяку́рсніцам |
В. |
трэцяку́рсніцу |
трэцяку́рсніц |
Т. |
трэцяку́рсніцай трэцяку́рсніцаю |
трэцяку́рсніцамі |
М. |
трэцяку́рсніцы |
трэцяку́рсніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.