сярэднеязы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сярэднеязы́чны |
сярэднеязы́чная |
сярэднеязы́чнае |
сярэднеязы́чныя |
Р. |
сярэднеязы́чнага |
сярэднеязы́чнай сярэднеязы́чнае |
сярэднеязы́чнага |
сярэднеязы́чных |
Д. |
сярэднеязы́чнаму |
сярэднеязы́чнай |
сярэднеязы́чнаму |
сярэднеязы́чным |
В. |
сярэднеязы́чны (неадуш.) сярэднеязы́чнага (адуш.) |
сярэднеязы́чную |
сярэднеязы́чнае |
сярэднеязы́чныя (неадуш.) сярэднеязы́чных (адуш.) |
Т. |
сярэднеязы́чным |
сярэднеязы́чнай сярэднеязы́чнаю |
сярэднеязы́чным |
сярэднеязы́чнымі |
М. |
сярэднеязы́чным |
сярэднеязы́чнай |
сярэднеязы́чным |
сярэднеязы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сярэ́дні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сярэ́дні |
сярэ́дняя |
сярэ́дняе |
сярэ́днія |
Р. |
сярэ́дняга |
сярэ́дняй сярэ́дняе |
сярэ́дняга |
сярэ́дніх |
Д. |
сярэ́дняму |
сярэ́дняй |
сярэ́дняму |
сярэ́днім |
В. |
сярэ́дні (неадуш.) сярэ́дняга (адуш.) |
сярэ́днюю |
сярэ́дняе |
сярэ́днія (неадуш.) сярэ́дніх (адуш.) |
Т. |
сярэ́днім |
сярэ́дняй сярэ́дняю |
сярэ́днім |
сярэ́днімі |
М. |
сярэ́днім |
сярэ́дняй |
сярэ́днім |
сярэ́дніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сярэ́дні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
м. |
Н. |
Сярэ́дні |
Р. |
Сярэ́дняга |
Д. |
Сярэ́дняму |
В. |
Сярэ́дні |
Т. |
Сярэ́днім |
М. |
Сярэ́днім |
сярэ́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сярэ́днік |
сярэ́днікі |
Р. |
сярэ́дніка |
сярэ́днікаў |
Д. |
сярэ́дніку |
сярэ́днікам |
В. |
сярэ́днік |
сярэ́днікі |
Т. |
сярэ́днікам |
сярэ́днікамі |
М. |
сярэ́дніку |
сярэ́дніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.