Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

самава́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самава́рны самава́рная самава́рнае самава́рныя
Р. самава́рнага самава́рнай
самава́рнае
самава́рнага самава́рных
Д. самава́рнаму самава́рнай самава́рнаму самава́рным
В. самава́рны (неадуш.)
самава́рнага (адуш.)
самава́рную самава́рнае самава́рныя (неадуш.)
самава́рных (адуш.)
Т. самава́рным самава́рнай
самава́рнаю
самава́рным самава́рнымі
М. самава́рным самава́рнай самава́рным самава́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самава́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самава́рчык самава́рчыкі
Р. самава́рчыка самава́рчыкаў
Д. самава́рчыку самава́рчыкам
В. самава́рчык самава́рчыкі
Т. самава́рчыкам самава́рчыкамі
М. самава́рчыку самава́рчыках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

самава́ршчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самава́ршчык самава́ршчыкі
Р. самава́ршчыка самава́ршчыкаў
Д. самава́ршчыку самава́ршчыкам
В. самава́ршчыка самава́ршчыкаў
Т. самава́ршчыкам самава́ршчыкамі
М. самава́ршчыку самава́ршчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

самавідаво́чна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
самавідаво́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

самавідаво́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. самавідаво́чнасць самавідаво́чнасці
Р. самавідаво́чнасці самавідаво́чнасцяў
самавідаво́чнасцей
Д. самавідаво́чнасці самавідаво́чнасцям
В. самавідаво́чнасць самавідаво́чнасці
Т. самавідаво́чнасцю самавідаво́чнасцямі
М. самавідаво́чнасці самавідаво́чнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

самавідаво́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самавідаво́чны самавідаво́чная самавідаво́чнае самавідаво́чныя
Р. самавідаво́чнага самавідаво́чнай
самавідаво́чнае
самавідаво́чнага самавідаво́чных
Д. самавідаво́чнаму самавідаво́чнай самавідаво́чнаму самавідаво́чным
В. самавідаво́чны (неадуш.)
самавідаво́чнага (адуш.)
самавідаво́чную самавідаво́чнае самавідаво́чныя (неадуш.)
самавідаво́чных (адуш.)
Т. самавідаво́чным самавідаво́чнай
самавідаво́чнаю
самавідаво́чным самавідаво́чнымі
М. самавідаво́чным самавідаво́чнай самавідаво́чным самавідаво́чных

Крыніцы: piskunou2012.

самаві́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
самаві́та самаві́цей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

самаві́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. самаві́тасць
Р. самаві́тасці
Д. самаві́тасці
В. самаві́тасць
Т. самаві́тасцю
М. самаві́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаві́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаві́ты самаві́тая самаві́тае самаві́тыя
Р. самаві́тага самаві́тай
самаві́тае
самаві́тага самаві́тых
Д. самаві́таму самаві́тай самаві́таму самаві́тым
В. самаві́ты (неадуш.)
самаві́тага (адуш.)
самаві́тую самаві́тае самаві́тыя (неадуш.)
самаві́тых (адуш.)
Т. самаві́тым самаві́тай
самаві́таю
самаві́тым самаві́тымі
М. самаві́тым самаві́тай самаві́тым самаві́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаво́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаво́л самаво́лы
Р. самаво́ла самаво́лаў
Д. самаво́лу самаво́лам
В. самаво́ла самаво́лаў
Т. самаво́лам самаво́ламі
М. самаво́ле самаво́лах

Крыніцы: piskunou2012.