Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

наванітава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наваніту́ю наваніту́ем
2-я ас. наваніту́еш наваніту́еце
3-я ас. наваніту́е наваніту́юць
Прошлы час
м. наванітава́ў наванітава́лі
ж. наванітава́ла
н. наванітава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час наванітава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Навао́рлавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Навао́рлавічы
Р. Навао́рлавіч
Навао́рлавічаў
Д. Навао́рлавічам
В. Навао́рлавічы
Т. Навао́рлавічамі
М. Навао́рлавічах

Навапо́лацк

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Навапо́лацк
Р. Навапо́лацка
Д. Навапо́лацку
В. Навапо́лацк
Т. Навапо́лацкам
М. Навапо́лацку

Крыніцы: krapivabr2012.

навапо́лацкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навапо́лацкі навапо́лацкая навапо́лацкае навапо́лацкія
Р. навапо́лацкага навапо́лацкай
навапо́лацкае		 навапо́лацкага навапо́лацкіх
Д. навапо́лацкаму навапо́лацкай навапо́лацкаму навапо́лацкім
В. навапо́лацкі (неадуш.)
навапо́лацкага (адуш.)		 навапо́лацкую навапо́лацкае навапо́лацкія (неадуш.)
навапо́лацкіх (адуш.)
Т. навапо́лацкім навапо́лацкай
навапо́лацкаю		 навапо́лацкім навапо́лацкімі
М. навапо́лацкім навапо́лацкай навапо́лацкім навапо́лацкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Навапо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Навапо́лле
Р. Навапо́лля
Д. Навапо́ллю
В. Навапо́лле
Т. Навапо́ллем
М. Навапо́ллі

навапо́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навапо́льскі навапо́льская навапо́льскае навапо́льскія
Р. навапо́льскага навапо́льскай
навапо́льскае		 навапо́льскага навапо́льскіх
Д. навапо́льскаму навапо́льскай навапо́льскаму навапо́льскім
В. навапо́льскі (неадуш.)
навапо́льскага (адуш.)		 навапо́льскую навапо́льскае навапо́льскія (неадуш.)
навапо́льскіх (адуш.)
Т. навапо́льскім навапо́льскай
навапо́льскаю		 навапо́льскім навапо́льскімі
М. навапо́льскім навапо́льскай навапо́льскім навапо́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Навапо́льцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Навапо́льцы
Р. Навапо́льцаў
Д. Навапо́льцам
В. Навапо́льцы
Т. Навапо́льцамі
М. Навапо́льцах

Навапру́ддзе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Навапру́ддзе
Р. Навапру́ддзя
Д. Навапру́ддзю
В. Навапру́ддзе
Т. Навапру́ддзем
М. Навапру́ддзі

нава́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. нава́р
Р. нава́ру
Д. нава́ру
В. нава́р
Т. нава́рам
М. нава́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

наваражы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наваражу́ наваро́жым
2-я ас. наваро́жыш наваро́жыце
3-я ас. наваро́жыць наваро́жаць
Прошлы час
м. наваражы́ў наваражы́лі
ж. наваражы́ла
н. наваражы́ла
Загадны лад
2-я ас. наваражы́ наваражы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час наваражы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.