Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Луі́с

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Луі́с Луі́сы
Р. Луі́са Луі́саў
Д. Луі́су Луі́сам
В. Луі́са Луі́саў
Т. Луі́сам Луі́самі
М. Луі́се Луі́сах

лу́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лу́к лу́кі
Р. лу́ка лу́каў
Д. лу́ку лу́кам
В. лу́к лу́кі
Т. лу́кам лу́камі
М. лу́ку лу́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лука́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лука́ лу́кі
лукі́
Р. лукі́ лу́к
Д. луцэ́ лу́кам
В. луку́ лу́кі
лукі́
Т. луко́й
луко́ю
лу́камі
М. луцэ́ лу́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лука́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лука́
Р. Лукі́
Д. Луцэ́
В. Луку́
Т. Луко́й
Луко́ю
М. Луцэ́

Лу́кава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лу́кава
Р. Лу́кава
Д. Лу́каву
В. Лу́кава
Т. Лу́кавам
М. Лу́каве

лукава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лукава́ты лукава́тая лукава́тае лукава́тыя
Р. лукава́тага лукава́тай
лукава́тае
лукава́тага лукава́тых
Д. лукава́таму лукава́тай лукава́таму лукава́тым
В. лукава́ты (неадуш.)
лукава́тага (адуш.)
лукава́тую лукава́тае лукава́тыя (неадуш.)
лукава́тых (адуш.)
Т. лукава́тым лукава́тай
лукава́таю
лукава́тым лукава́тымі
М. лукава́тым лукава́тай лукава́тым лукава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Лукаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лукаве́ц
Р. Лукаўца́
Д. Лукаўцу́
В. Лукаве́ц
Т. Лукаўцо́м
М. Лукаўцы́

лукаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лукаві́на лукаві́ны
Р. лукаві́ны лукаві́н
Д. лукаві́не лукаві́нам
В. лукаві́ну лукаві́ны
Т. лукаві́най
лукаві́наю
лукаві́намі
М. лукаві́не лукаві́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лука́віца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лука́віца
Р. Лука́віцы
Д. Лука́віцы
В. Лука́віцу
Т. Лука́віцай
Лука́віцаю
М. Лука́віцы

Лукавы́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Лукавы́я
Р. Лукавы́х
Д. Лукавы́м
В. Лукавы́я
Т. Лукавы́мі
М. Лукавы́х