Лукаве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лукаве́ц
Р. Лукаўца́
Д. Лукаўцу́
В. Лукаве́ц
Т. Лукаўцо́м
М. Лукаўцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)