зро́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зро́ены |
зро́еная |
зро́енае |
зро́еныя |
Р. |
зро́енага |
зро́енай зро́енае |
зро́енага |
зро́еных |
Д. |
зро́енаму |
зро́енай |
зро́енаму |
зро́еным |
В. |
зро́ены (неадуш.) зро́енага (адуш.) |
зро́еную |
зро́енае |
зро́еныя (неадуш.) зро́еных (адуш.) |
Т. |
зро́еным |
зро́енай зро́енаю |
зро́еным |
зро́енымі |
М. |
зро́еным |
зро́енай |
зро́еным |
зро́еных |
Кароткая форма: зро́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зро́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зро́к |
Р. |
зро́ку |
Д. |
зро́ку |
В. |
зро́к |
Т. |
зро́кам |
М. |
зро́ку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зро́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зро́кавы |
зро́кавая |
зро́кавае |
зро́кавыя |
Р. |
зро́кавага |
зро́кавай зро́кавае |
зро́кавага |
зро́кавых |
Д. |
зро́каваму |
зро́кавай |
зро́каваму |
зро́кавым |
В. |
зро́кавы (неадуш.) зро́кавага (адуш.) |
зро́кавую |
зро́кавае |
зро́кавыя (неадуш.) зро́кавых (адуш.) |
Т. |
зро́кавым |
зро́кавай зро́каваю |
зро́кавым |
зро́кавымі |
М. |
зро́кавым |
зро́кавай |
зро́кавым |
зро́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зро́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зро́нены |
зро́неная |
зро́ненае |
зро́неныя |
Р. |
зро́ненага |
зро́ненай зро́ненае |
зро́ненага |
зро́неных |
Д. |
зро́ненаму |
зро́ненай |
зро́ненаму |
зро́неным |
В. |
зро́нены зро́ненага |
зро́неную |
зро́ненае |
зро́неныя зро́неных |
Т. |
зро́неным |
зро́ненай зро́ненаю |
зро́неным |
зро́ненымі |
М. |
зро́неным |
зро́ненай |
зро́неным |
зро́неных |
Кароткая форма: зро́нена.
Крыніцы:
tsblm1996.