знаха́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
знаха́рскі |
знаха́рская |
знаха́рскае |
знаха́рскія |
Р. |
знаха́рскага |
знаха́рскай знаха́рскае |
знаха́рскага |
знаха́рскіх |
Д. |
знаха́рскаму |
знаха́рскай |
знаха́рскаму |
знаха́рскім |
В. |
знаха́рскі (неадуш.) знаха́рскага (адуш.) |
знаха́рскую |
знаха́рскае |
знаха́рскія (неадуш.) знаха́рскіх (адуш.) |
Т. |
знаха́рскім |
знаха́рскай знаха́рскаю |
знаха́рскім |
знаха́рскімі |
М. |
знаха́рскім |
знаха́рскай |
знаха́рскім |
знаха́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знаха́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
знаха́рства |
Р. |
знаха́рства |
Д. |
знаха́рству |
В. |
знаха́рства |
Т. |
знаха́рствам |
М. |
знаха́рстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Зна́хары
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Зна́хары |
Р. |
Зна́хараў |
Д. |
Зна́харам |
В. |
Зна́хары |
Т. |
Зна́харамі |
М. |
Зна́харах |
знаха́рыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знаха́ру |
знаха́рым |
2-я ас. |
знаха́рыш |
знаха́рыце |
3-я ас. |
знаха́рыць |
знаха́раць |
Прошлы час |
м. |
знаха́рыў |
знаха́рылі |
ж. |
знаха́рыла |
н. |
знаха́рыла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
знахо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
знахо́д |
знахо́ды |
Р. |
знахо́ду |
знахо́даў |
Д. |
знахо́ду |
знахо́дам |
В. |
знахо́д |
знахо́ды |
Т. |
знахо́дам |
знахо́дамі |
М. |
знахо́дзе |
знахо́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
знахо́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
знахо́джанне |
Р. |
знахо́джання |
Д. |
знахо́джанню |
В. |
знахо́джанне |
Т. |
знахо́джаннем |
М. |
знахо́джанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знахо́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
знахо́джаны |
знахо́джаная |
знахо́джанае |
знахо́джаныя |
Р. |
знахо́джанага |
знахо́джанай знахо́джанае |
знахо́джанага |
знахо́джаных |
Д. |
знахо́джанаму |
знахо́джанай |
знахо́джанаму |
знахо́джаным |
В. |
знахо́джаны (неадуш.) знахо́джанага (адуш.) |
знахо́джаную |
знахо́джанае |
знахо́джаныя (неадуш.) знахо́джаных (адуш.) |
Т. |
знахо́джаным |
знахо́джанай знахо́джанаю |
знахо́джаным |
знахо́джанымі |
М. |
знахо́джаным |
знахо́джанай |
знахо́джаным |
знахо́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
знахо́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знахо́джуся |
знахо́дзімся |
2-я ас. |
знахо́дзішся |
знахо́дзіцеся |
3-я ас. |
знахо́дзіцца |
знахо́дзяцца |
Прошлы час |
м. |
знахо́дзіўся |
знахо́дзіліся |
ж. |
знахо́дзілася |
н. |
знахо́дзілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
знахо́дзься |
знахо́дзьцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знахо́дзячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знахо́дзіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знахо́джу |
знахо́дзім |
2-я ас. |
знахо́дзіш |
знахо́дзіце |
3-я ас. |
знахо́дзіць |
знахо́дзяць |
Прошлы час |
м. |
знахо́дзіў |
знахо́дзілі |
ж. |
знахо́дзіла |
н. |
знахо́дзіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
знахо́дзь |
знахо́дзьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знахо́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
знахо́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
знахо́дка |
знахо́дкі |
Р. |
знахо́дкі |
знахо́дак |
Д. |
знахо́дцы |
знахо́дкам |
В. |
знахо́дку |
знахо́дкі |
Т. |
знахо́дкай знахо́дкаю |
знахо́дкамі |
М. |
знахо́дцы |
знахо́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.